خاطره نگاریهای خواندنی شهید «بهمن رئیسی»
نوید شاهد البرز؛ شهید«بهمن رئیسی » که نام پدرش اسفندیار است در دوم آذر ماه 1343، در کرج چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا اول نظری ادامه داد و به عنوان رزمنده به فکه رفت و بعد از رشادت های فراوان با اصابت ترکش به شهادت رسید. تربت پاک شهید در گلزار شهدای حسنکدر نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.
وقایع نگاریهای خودنگار شهید«بهمن رییسی» را در ادامه می خوانید:
امروز تاريخ چهارم بهمن ماه 1361، ما در چادر بوديم كه باران شديدي گرفت و براي ما چند مهمان آمد برادران غلامعلي غلامي، ولي‌اله ايران‌طلب و عباس امير، عبدالوهاب ، امير،غلامرضاكرد، مهدي مهاجر ما خيلي خوشحال شديم، گفتيم: شما از اين دفترچه نمي خواهد تا خاطرات بنويسيد اينها گفتند اگر ما بخواهيم خاطرات خود را بنويسيم يك و دو دفترچه كم است. ديروز ما را مجهز به سلاح كردند به ما كلانش و نارنجك دادند و ما را به تيراندازي بردند. پنج تير كلاشينكف زديم. راستي ديروز «موسي ملا» پیش ما بود و با يكي از بچه هاي گچسر «سعيد جعفري» نهار را در كنار هم بودیم. ديروز روز خوبي بود چون تمام بچه هاي ده جمع بودند به ماگفتند: هر لحظه بايد آماده باشيد كه اگر دستور حركت را دادند بايد به جلو برويم و حمله شروع كنيم.
امروز چه روزي بود چادرمان آب افتاد با كاسه آب را از چادرمان خالي مي كرديم، با آمادگي خود را اعلام مي كنيم. باران نعمت خداست برادران شكرگزاري مي كردند. مي‌گفتند حكمتي است در اين باران به اميد ديدار كربلا، كربلا ما مي آييم.
ديشب چهارم بهمن ماه 1361، آنشب دوشنبه بود مادعاي توسل داشتيم باخداي خود عهد و پيمان مي بستيم و دعا مي‌كرديم كه زودتر اين رزمندگان به زيارت كربلا بروند ان شاءالله به اميد آنروز جاي شما خالي باشد بهمن رئيسي .
ما هر روز صبح به صبحگاهي مي رفتيم و چندين كيلومتر مي دويدم كه براي حمله آماده باشيم وهميشه دسته جمعي در نمازها شركت مي كرديم ونماز جماعت مي خوانديم يكي از ياران امام امت برادر ملكوتي براي ما سخنراني كرد كه نماز جمعه تبريز بود غفاري در رابطه با جنگ سخنراني كرد روحاني نماينده شد امام شوراي دفاع و يكي از وابستگان عموزاده مظلوم بهشتي بود نماز را به امامت او خوانديم و در اواخر نماز طوفان شديد وزیدن گرفت و باران شروع شد.
امشب شب تولد امام حسن عسگري(ع) است، عراقی ها تا صبح بيدار بودند و اگر يك مگسي پرواز مي كرد به رگبار مي بستند. صبح كه شد ديدیم هيچ خبري نيست. مي رفتند دنبال دفترچه يا تقويم مي گشتند كه ببنيد ديگر چه روزهايی مهم است .
عراقيها هميشه ترس و وحشت در دل خود راه مي دادند و رزمندگان ما هميشه راز و نياز با خدا مي كردند و هيچ موقع ترس در دل نداشتند. والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته چهارم بهمن ماه 61 بهمن رئيسي.
آه يادم رفت مي بخشيد درتاريخ سی ام دیماه 1361، من و عليرضا و قدرت‌اله مورج به شهر دزفول رفته بودیم که عراقی ها آنجا را موشک زده بودند و دزفول را خراب کرده بودند.
ما بعد از آن به زيارت «سبزقبا» كه برادر حضرت رضا امام هشتم(ع) ما شيعيان است. زيارت كرديم و بعد يك خورده تو شهر گشتيم و بعد به انديمشك آمديم. جلوي كبابي رفتيم و غذا خورديم و بعد راه افتاديم به سمت پادگان در تاريخ 5/11/61 دسته جمعي درخانه بوديم و بچه‌ها «عباس» و «ولي» شيريني و تخمه گرفتند. بعد بچه ها يك خورده حنا درست كردند و به پاهايشان زدند و بعد خوابيدن تا صبح شما هم مي خوابيد نه؟ آره! .
درتاريخ هفتم بهمن ماه 1361، گردان حبيب ابن مظاهر تمام گروهان يك دو سه بعنوان راهپيمايي از دو كوهه تا دزفول رفتيم و در پارك جنگي بالاتر از پادگان شهيدمدني نيروي هوايي ارتشي جمهوري اسلامي بود در آنجا مستقر شديم و دسته جمعي نماز خوانديم و بعد ناهار آوردند و ناهار را هم خورديم و راه افتاديم به طرف پادگان ديگر بيشتر بچه ها پايشان درد گرفته بود لنگان لنگان مي آمديم و بالاخره رسيديم ساعت 10:30 صبح تا 30 :8 شب فقط تو راه بوديم. نزديك 45 كيلومتر رفت و برگشت با تمام تجهيزات بود و بعد در روز جمعه هشتم بهمن ماه من با عليرضا رفتيم نماز جمعه در دزفول نماز را خوانديم و بعد ناهار صلواتي بود و رفتيم ناهار صلواتي گرفتيم و خورديم و بعد يك خورده شهر را گشتيم و ماشين سپاه آمد و جلويش را گرفتيم سوار شديم و آمديم پادگان والسلام عليكم ورحمه الله بركاته .
در تاريخ نهم بهمن ماه 1361، آقاي قرائتي آمد در آنجا برايمان صحبت كرد درباره دشمنان اسلام صحبت كرد و خيلي سخنراني خوبي بود.
منبع:
پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
