سیری در کلام و حیات طیبه شهید «بیت المقدس دو»
نوید شاهد البرز؛ شهيد «ابراهيم آقایی» در سوم فروردین ماه 1336، در روستاي «صديقان» از توابع ساوه در يك خانواده كشاورز ديده به جهان گشود. وي پس از گذراندن دوران طفوليت خويش درسن هفت سالگي براي تحصيل علم و معرفت قدم به مدرسه گذاشت و تحصيلات ابتدايي خود را در همانجا سپري نمود او تا كلاس پنجم ابتدايي ادامه تحصیل داد و مشغول به كارگري در كارخانه پارس خودرو شد.
او از نظر اخلاق و رفتار بسيارمؤمن و از اخلاق نيكويي برخوردار بود و به پدر و مادر و بزرگترها احترام خاصي قائل بود و هميشه در راز و نياز با خداوند متعال خود بود و بعد از چند سال از ساوه به تهران عزيمت كردند كه ثمره ازدواجشان يك دختر و سه فرزند پسر است و در زمان اوج گيري انقلاب او نيز همانند ديگر خواهران و برادران خود در اكثر راهپيمائيها و تظاهرات شركت داشت و برعليه رژيم منحوس پهلوي فعاليت مي كرد و پس از پيروزي انقلاب اسلامي با تشكيل بسيج او نيز به عضويت اين نهاد مردمي در آمد و از هيچ كمكي نسبت به جبهه و جنگ دريغ نكرد و پس از انجام آموزشهاي لازم سرانجام در تاريخ بیست و نهم دیماه 1366، در عمليات «بيت المقدس دو» در منطقه جنگي «ماووت عراق» با اصابت تركش به شهادت رسید. تربت پاک شهید در »امامزاده محمد کرج» نمادی از ایثار و شهادت در راه وطن است.
متن کامل وصیت نامه شهید «ابراهیم آقایی» را در ادامه مطلب می خوانیم:
بنام خداوند بزرگ و مهربان
با سلام و درود به پيامبر اسلام محمد (ص) و با سلام و درود
به ارواح كليه شهيدان اسلام از اول تا آخر و با سلام و درود بر سالار شهيدان حسين
ابن على عليه السلام و با سلام و درود بر كليه شهيدان انقلاب و جنگ تحميلى وصيت
نامه اين جانب ابراهيم آقايى در تاريخ بیستم دیماه 1366، گذاشته شده است .
با سلام بر پدر و مادر عزيزم مبادا بعد از شهادت من ناراحت باشيد شما هم مثل پدر و مادر كليه شهيدان صبر داشته باشيد و باسلام بر همسر عزيزم و مهربانم اميدوارم كه بعد از شهادت همسر خودت مثل زينب كبرى خود را آماده كنيد. براى پاسدارى خون من بارى همسر عزيزم هرچند كه براى تو همسر خوب نبودم اميدوارم كه مرا ببخشيد. همسر عزيزم بعد از شهادت من، اميدوارم كه فرزندان من را چنان تربيت كنيد كه بعد از من براى وطن خود افتخارى باشند. بعد از شهادت من همسر خودم وكيل من است براى فرزندان من. همسر عزيزم براى من چنان خرج كنيد كه فرزندان من در مضيقه نباشند. مزار من را در چهارصد دستگاه باشد تا شما بتوانيد هر وقت كه خواستيد به من سر بزنيد. بارى برادران عزيزم از شهيد شدن من مبادا ناراحت باشيد. برادران من فرزندان من را مثل فرزندان خود نوازش كنيد. من هم در آن دنيا از شما راضى و خشنود خواهم شد. بارى همسر عزيزم از تمام و كليه همسايه ها و فاميلان حلاليت بطلب. بازهم صبر كنيد بازهم شما را دعوت مى كنم به پاسدارى خون شهيدان بارى برادرجان! براى من چنان خرج كنيد كه فرزندان من در مضيقه نباشند. والسلام
خداحافظ به اميد ديدار در روزى قيامت در پيشگاه حسين ابن على عليه السلام .
قربان شما ابراهيم آقايى بیستم
دیماه 1366
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
