دلی که گواهی «شهادت» می داد
نوید شاهد البرز؛ شهيد «احمد صدري» در سال 1340، در«شهرستان ابهر» از توابع «زنجان» در خانواده اي مذهبي و متدين ديده به جهان گشود. وی دوران كودكي را در آغوش خانواده اي پر مهر و محبت سپري كرد و در سن هفت سالگي وارد مدرسه شد. او تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش سپري نمود و سپس همراه خانواده به كرج نقل مكان كرد و در آنجا ادامه تحصيل داد.
وی در زمان شكوفايي انقلاب به خيل تظاهرات كنندگان ضد شاهي پيوست و در پيشبرد اسلام بسيار ايفاي نقش نمود. او به مطالعه علاقه زيادي داشت و تا سال دوم نظري به تحصيل ادامه داد. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام وارد بسيج اين نهاد طیبه شد و به طور شبانه روز و مداوم در كنار تحصيل به دفاع از دستاوردهاي انقلاب اسلامي هم مشغول بود. در پي شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران و تجاوز بيش از حد صدام دلش طاقت نياورد و پس از طي يك دوره آموزش نظامي به سوي ميدان هاي نبرد شتافت و به مقابله با صدام و صداميان پرداخت تا اين كه سرانجام در تاريخ هفدهم دیماه 1359، در جبهه «هويزه» با اصابت تركش به درجه رفيع شهادت رسید و در گلزار شهداي «بي بي سكينه» به خاك سپرده شد.
به نقل از خواهر شهيد است که : روزي كه مي خواست به جبهه برود آمد خانه من براي خداحافظي وبه من گفت: خواهر اين دفعه كه رفتم دلم گواهي مي دهد كه شهيد مي شوم اگر چنين شد تشييع جنازه ساده اي براي من برگزار كنيد.
پيام شهيد :ادامه دهنده راه شهدا باشيد و امام عزيز را تنها نگذاريد.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
