پدری که در شهادت الگوی پسر شد
نوید شاهد البرز: «شهید تاج الدین آطاهریان» از دیار طالقان ، در خانواده ای مذهبی و متدین ، در روز نهم دی ماه سال 1312 در روستای جوستان دیده به جهان گشود. از نخستین روزهای زندگی پربار خویش به آوای قرآن و مناجات و سیره نبی اکرم (ص) مانوس گشت. تربیت دینی و تعلیمات قرآنی را از سنین کودکی آغاز کرد و در مکتب عشق، رهروی آموخت. تحصیلات آن زمان ، به درس قرآن آغاز و به کلام حق ادامه می یافت. او نیز در مکتبخانه ها درس می گرفت و سپس در کنار پدر به کار و تلاش در مزرعه می پرداخت. مردم طالقان انسانهای مومن و متعهد بوده اند و همواره در صحنه های مختلف انقلاب سهم به سزایی داشته اند.آنان در زمان خفقان رژیم شاهنشاهی همواره به ایمان خود پایبندی کامل داشته و در زندگی ساده و و بی آلایش باقی بوده اند و شهید تاج الدین نیز یکی از جوانهای متعهد این دیار بود.
تاج الدین ازدواج نمود و ثمره ازدواج ایشان پنج فرزند شد، وی کارمند صدا و سیما بود و طی چندین سال زندگی
صادقانه و خدمت خالصانه ای که به ملت و میهن خویش عرضه داشت همه از ایشان به
نیکی یاد می کنند و هنوز هم ذکر خیر او و تمام صفات برجسته اخلاقی اش بر زبان
دوستان و همکارانش جاری است.
در خانواده پدری مهربان ، همسری دلسوز و متعهد و
فرزندی وفادار و متواضع بود. در میط
کار از در ستکاری وی و پایبندی او به اصول اخلاقی و نظم و انضباط منحصر به فردش در
انجام امور محوله ، بسیار تعریف و تمجید می کنند. احساس مسئولیت وی نیز از اینجا
نمودار است که با اینکه به خانواده اش دلبستگی شدیدی داشت و آنها نیز بسیار
نیازمند و وابسته به او بودند، ولیکن در زمان تجاوز دشمن به مرزهای عزت و تمامیت
مملکت خویش، حضور در جبهه به منظور دفاع از کیان و مذهبش را مقدم دانسته و بی درنگ
از طریق بسیج اداری به خطوط مقدم رهسپار می شود.
عشق و ارادت او به این امر خداپسندانه را از اینجا می توان دریافت که فرزندانش به حضور در جبهه نیز همت گماردند و پس از نبردی مردانه و جانانه و دشمن شکن، در منطقه خرمشهر و شلمچه، مورد اصابت تیر کین قرار گرفته و خون بر خاک گرم و تفتیده ی جنوب جاری کرد تا نهال نو کاشته ی انقلاب را با آن آبیاری کند.
پسرش، شهید سیروس آطاهریان نیز جوانمردانه در کنار او جنگید و سرانجام او نیز تیر بلا به جان خرید و خبر شهادت و فقدان هر دو را در یک شب به همسر و فرزندان و مادر داغدار اما راست قامتش دادند. تاریخ شهادت پدر پنجم اردیبهشت سال 61 و پسر دهم اردیبهشت سال 61 یعنی به فاصله پنج روز ذکر کرده اند و گلزار بهشت زهرای تهران آغوش گرم پیکر مطهر هر دو عزیز را پذیرا شد.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
