محمدصالح ؛ شهید انقلابی که باقیات و الصالحات والدینش شد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ محمد صالح صمیمی در تاریخ یازدهم مرداد سال یک 1331 در روستای طالقان دیده به جهان گشود. او در خانواده ایی پرتلاش و اهل علم و ادب با اخلاق عالی پرورش یافت. دوران ابتدایی تحصیل خود را در همان جا با نمرات عالی به انجام رساند، از آنجا که او عشق و علاقه ایی به درس و مدرسه داشت برای ادامه تحصیل رهسپار کرج شد و توانست با موفقیت دوره های تحصیل خود را بگذراند.
محمد صالح از طفولیت پسری زیبا و خوش سیما بود و در او نشان
از جوانمردی و فتوت در همان بدو کودکی نمایان بود.
محمدصالح فرزند صالحی بود و با علوم دینی مانوس بود، طوری که دیگران از او به عنوان باقیات و الصالحات پدر و مادرش یاد می کردند.
او با رسیدن به دوران جوانی برای امرار معاش خود و خانواده، به سوی اصفهان، در شرکتی به عنوان تکنسین ساختمان مشغول به کار شد. ایشان سری پرشور و مجاهدگونه علیه زور و استبداد در وجودش نهفته بود و در جبهه مردمی نیروهای انقلابی، با شرکت در راهپیمایی ها و فعالیت های سیاسی، انتشار اعلامیه ها حضور پر رنگ و مستمر داشت.
او هر هفته بعد از فراغت از کار برای دیدار برادرش به تهران می آمد، یکشنبه چهاردهم بهمن ماه 1357 دو روز قبل از عزیمت به هندوستان جهت ادامه تحصیل، هنگامی که در میدان انقلاب راهپیمایی صورت گرفته بود، با مشاهده جراحت راننده یکی از آمبولانس های حمل مجروحین، قصد بردن ماشین به سمت بیمارستان را می نماید که توسط مزدوران رژیم شاهنشاهی مورد اصابت تیر مستقیم قرار میگیرد و روح ملکوتی اش به سوی عرشیان پرواز کرد.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
