هم‌رزم شهید «قاسم پورگل‌محمدکارسیدانی» میگوید: در لحظات آخر که در محاصره دشمن بودیم و هم‌رزمانمان شهید شده بودند، قاسم راضی به عقب‌نشینی نشد و گفت: تا فشنگ آخر خواهم ایستاد.
دراين مدت 37سال هيچ خبري حتي نامه یا اسمي از او به ما نرسید و با آمدن بعضي از اسرا هم اسمي از ايشان نبود. همسرم هیچ وصیت نامه ای از خود به جا نگذاشته است چون فكر نمي كرد روزي اسير شود...