جسمم با خلق و روحم با الله؛ وصیت‌نامه روحانی شهید سیدحسین آقائی‌طبالوندانی

 به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید سیدحسین آقایی طبالوندانی، سوم مرداد 1342، در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. پدرش سیداسماعیل، راننده بود و مادرش صفیه نام داشت. تا پایان دوره كارشناسی در رشته علوم سیاسی درس خواند. سال 1365 ازدواج كرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان ستوان دوم ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و یکم تیر 1367، در موسیان توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

سلامٌ علیکم

سلام و درود به منجی بشریت و مقام آن حضرت و شهدای والامقام و بزرگ دلیران جبهه‌های نبرد، و سلامی گرم به سوی خانواده عزیز و ارجمندم، با امید به سلامتی کامل و موفقیت و پیروزی در تمامی مراحل زندگی برای شما دلبندان. ان‌شاءا...

باری، روزها از پی هم سپری می‌شوند و محبت‌ها و کرامت‌های وجودی شما در این مناطق بیشتر برایم متجلی می‌شود، و هر لحظه بیشتر خود را مدیون الطاف شما می‌دانم. به هر حال از ایزد منان تقاضای عفو اعمال ناپسند خود و طالب رضای همیشگی او هستم، و پیوسته استدعای من که از بندگان عاصی‌گر [؟؟؟] هستم از شما نور چشمانم دعای خیر بوده و هست. ان‌شاءا...

آنچه در این اثنا برای تقرب هستن می‌توان بیان کنم همانا ذکر و یاد پروردگار است. از حضور شما تمنا دارم تا جایی که قادر هستید از مسائل پیش‌پاافتاده دنیوی به آسانی گذر کنید و خود را درگیر این سفر زودگذر ننمایید که عمر کوتاه مجال رسیدگی به آن مطالب عبث و بیهوده را نخواهد داد. لذا با زبان، با عمل، در قلب، در حال ایستادن، نشستن، خوابیدن، فکر کردن، و کلیه اعمال روزمره به سان [؟؟؟] را ذکر الله و روح الله قرار دهید، باشد که آنچه نوشتم اول در خودم مؤثر باشد و از ریاکاری محسوب نگردد. ان‌شاءا...

"المؤمنین جسمه مع الخلق و روحه مع الله"
(جسم و بدن مؤمن در میان مردم و روح او نزد خدا سیر می‌کند)

در انتها، چشمان در انتظار لقاءا... و سعادت ابدی امت. از قول من به هر آن کس که نامم را آورده سلام برسانید. از همین جا چهره منورتان را می‌بوسم و به خدا می‌سپارم.

العبد الاحقر
سیدحسن
1366/04/27

انتهای پیام/