سـلام بـر آنهـا کـه جـز عشـق بـه خـدا بـه چیـز دیگـری دل نمی‌بندنـد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «حسین زارعین»، يكم تير 1343، در شهرســتان يزد به دنيا آمد. پدرش غلامرضا،
كشــاورز بود و مــادرش مرواريد نام داشــت. تا دوم راهنمايی درس خواند. از ســوي بسيج در جبهه حضور يافــت. پانزدهم آبــان 1362، در پنجوين عــراق با اصابت تركش به شــهادت رســيد. مــزار وی در گلزار شهدای بي‌بي‌سكينه شهرستان شهريار قرار دارد. برادرش محمدعلي نيز شهيد شده است. 
آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهید «حسین زارعی» است.
«الَّذِینَ آمَنُوْاْ وَ هَاجَرُواْ وَ جَاهَدُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ»
قــرآن کریــم می‌فرمایــد: کســانی کــه ایمــان آوردنــد و هجــرت نمودنــد و بــا مال هــا و جان‌هـای خـود در راه خـدا جهـاد کرده انـد بـه بزرگ تریـن درجـات در نـزد خـدا نائـل شـده اند و آنــان رســتگارند.
بـه نـام اللّـه پاسـدار حرمـت خـون شـهیدان و بـا سـلام بـه پیشـگاه بقیةاللّـه الاعظـم - ارواحنـا لـه الفـداء - حضـرت حجة بن الحسـن و سـلام بـر نایـب به حقـش، فرمانـده کل قـوا و رهبـر عزیــز انقــلاب، آن پیــر جمــاران، یــاور محرومــان، امیــد مســتضعفان جهــان، ویران کننــدۀ کاخ مسـتکبران، آنکـه بـه ایـن مملکـت عـزت و شـرف بخشـید و ایـران را از چنـگ کافـران نجـات داد و بـه مسـلمانان درس شـجاعت و شـهامت داد و ایـن ملـت را از نابـودی در منجـلاب فسـاد نجـات داد.
سـلام و درود بـه روان پـاک و مطهـر شـهدای اسـلام، از صـدر اسـلام تـا کربـلای حسـین (ع) و تـا کربلاهـای ایـران اسـلامی؛ و سـلام بـر خانواده‌هـای شـهدا؛ آنـان کـه از یکدیگـر سـبقت گرفتنـد و بهتریـن عزیزانشـان را در راه اسـلام و قـرآن هدیـه کردنـد؛ و سـلام بـر آنهـا کـه جـز عشـق بـه خـدا بـه چیـز دیگـری دل نمی‌بندنـد؛ آنـان کـه راهشـان را جـز بـرای رسـیدن بـه اللّـه مشــخص نمی‌کننــد و آنهایــی کــه جــز بــرای رضــای خداونــد بــه پیــکار نمی‌ایســتند و عاقبــت بـا قلبـی آکنـده از عشـق بـه اللّـه و بـا سـینه‌ای خونیـن و سـری شـکافته و دسـتی بریـده به سـوی معبودشـان می‌شـتابند و بـه هدفشـان می‌رسـند و خوشـا بـه حالشـان کـه بـه فرمـودۀ قـرآن کریـم آنـان رسـتگارانند. خداونـدا! مـرا جـزء رسـتگاران قـرار بـده. خداونـدا! اکنـون بـه یـاد تـو بـه جبهـه مـی روم؛ نـه به منظـور انتقـام؛ بلکـه به منظـور احیـای دینـم و تـداوم انقـلاب و بـرای انجـام تکلیـف؛ و آن تکلیفـی کـه خـودت بـرای مسـلمانان معیـن فرما.
انتهای پیام/
