بگوییدش که با صدّامیان مردانه جنگیدم!
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «صفدرعلی توده‌زارع»، که نام پدرش علی است در سال 1339، به دنیا آمد. او از سوی سپاه به عنوان رزمنده به جبهه اعزام شد و در طی عملیات والفجر مقدماتی در دزفول بیست و یکم بهمن 1361، به شهادت رسید. پیکر پاکش در در روستای ابراهیم‌جیل به خاک سپرده شد.
متن وصیت‌نامه شهید «صفدرعلی توده‌زارع» را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
من امروز آخرین دیدار را با دوستانم کردم،
برآنم تا که جانم را رها سازم،
چو تیر از ترکش این تن،
من امروز به سوی معبود خود پرواز می‌کنم
ولی خرسند و خشنودم که مرگم جز به راه حق و قرآن نیست.
از این مردن سرافرازم که پیش باطل و بی‌داد نیاوردم فرود این سر،
به رزم اکنون در قلب این میدان درون سنگر اسلام شرافتمندانه می‌میرم،
نگریید مادرم بر من،نریزید خواهرم در سوگ من اشک زجام دیده بردامن،
بگوییدش که با صدّامیان مردانه جنگیدم،
و برمرگ دلیران و جوانمردان نمی‌باید گریست،
نمی‌بایست بر سوگ مرد نالیدن.
کلام آخرم این است که در هر روز و هرجایی یکی(خدا)حق است و هر چیزی به جز آن بی راه و باطل و هرجا کربلا و هر روز عاشورا. والسّلام. صفدرعلی توده زارع
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: من امروز به سوی معبود خود پرواز می کنم برآنم تاکه جانم را رها سازم چو تیر از ترکش این تن، و از این مُردن سرافرازم.
شاهد قرآنی: مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً (احزاب/23)
از ميان مؤمنان مردانىاند كه به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند. برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آنها در [همين] انتظارند و [هرگز عقيده خود را] تبديل نكردند.
شاهد حديثی: وَ قِيلَ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ: مَا الْمَوْتُ؟ فَقَالَ: لِلْمُؤْمِنِ كَنَزْعِ ثِيَابٍ وَسِخَةٍ قَمِلَةٍ، وَ فَكِّ قُيُودٍ وَ أَغْلَالٍ ثَقِيلَةٍ، وَ الِاسْتِبْدَالِ بِأَفْخَرِ الثِّيَابِ وَ أَطْيَبِهَا رَوَائِحَ، وَ أَوْطَأِ الْمَرَاكِبِ، وَ آنَسِ الْمَنَازِلِ. (تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج13، ص350)
شخصى به علىّ بن الحسين (ع) عرض كرد: مرگ چيست؟ فرمود: براى مؤمن، مانند از تن در آوردن لباس چركين و پر از شپش، و رهائى از قيدها و زنجيرهاى گران و ملبّس شدن به فاخرترين لباس و (بوئيدن) خوشبوترين بوی‌ها، و سوارشدن بر (رامترين) مركب‌ها و مأوا گرفتن در مأنوسترين منازل، است.
انتهای پیام/
