سیری در کلام شهید «غلامحسین لطفی»:
شهید «غلامحسین لطفی» از شهدای دوران دفاع مقدس است. او در وصیت‌نامه‌اش نوشته است:«همسر عزیزم! از تو می‌خواهم که در غیاب من در حفظ این انقلاب که آغشته به خون هزاران شهید و جانباز است کوشا باشید و در خط رهبر به یاری ایزد متعال تا آخر نابودی کفر و استکبار جهانی ادامه دهنده‌ی راه شهیدان باشید.»

به گزارش نوید شاهد البرز، شهید «غلامحسین لطفی»، سوم اردیبهشت ۱۳۳۹، در تهران چشم به جهان گشود. پدرش جعفر و مادرش، سیما نام داشت. تا پایان سوم راهنمایی درس خواند. کارمند صدا و سیما بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر و یک دختر شد. به عنوان بسیجی پایگاه مقداد در جبهه حضور یافت. سی‌ام آبان ۱۳۶۳، در شاخ شمیران عراق بر اثر انفجار مین شهید شد. مزار او در بهشت‌زهرای تهران واقع است.

لطفی

در ادامه متن وصیت‌نامه شهید «غلامحسین لطفی» را بخوانید.

بسمه تعالی

به نام او آغاز می‌کنم به نام آنکه همه‌ی هستی‌ام از اوست و به نام آنکه قدم در این راه نهادم و به امید او این راه را ادامه دادم. با درود برمنجی انسان‌ها و عالم بشریت حضرت مهدی (عج) و با سلام به رهبر کبیر انقلاب و امید مستضعفین جهان و رهایی بخش مستضعفین از چنگال ابر قدرت ها، این اسطوره‌ی شجاعت و اسوه‌ی مقاومت و آنکه ملتی را از نیستی نجات داد و از منجلاب فسادی که غرق درآن بودیم ما را خلاص کرد و راه و روش زندگی کردن به شیوه‌ی انبیا را به ما آموخت.
با درود به روان پاک شهدا از صدر اسلام تا کنون و با درود برخانواده‌ی شهدا، آنهایی که امام می‌فرمایند: اینها چشم و چراغ این ملتند. وقتی امام اینگونه در وصف آنها سخنی می‌گوید ما باید از آنها درس بیاموزیم و خدایی ناخواسته کاری نکنیم که مورد غضب الهی قرار بگیریم. این را بدانید که اگر صدجان داشتم و جانم را بندبند از وجودم جدا ساختند هر صد جان را در راه خدا می‌دادم.

بله! این وصیّت‌نامه‌ی من است. این بنده‌ی حقیر، لطف الهی شامل حال من شد و نیز من از مقربان درگاه او قرارگرفتم و شهادت که کمال انسان است نصیبم کرد. خیلی خوشحال هستم از اینکه چنین سعادتی نصیب من شد تا آنچه که داشتم و تنها سرمایه‌ام که جانم بود در طبق اخلاص قرار داده و به معبود خود تسلیم کردم که ان شاالله مورد قبول حق تعالی قرار می‌گیرد. از شما ملت شهیدپرور می‌خواهم کاری نکنید که مورد غضب خداوند قرار بگیرد. 

مادرو پدرجان! از شما می‌خواهم که مرا ببخشید اگر احیانا خدایی نخواسته خطایی از من سرزده می‌بخشید. ممکن است که شما از من راضی نباشید چون می‌دانم حقی که به گردن من داشتید ادعا نکردم و ان شاالله که مرا می‌بخشید. همسر عزیزم! از تو می‌خواهم که در غیاب من در حفظ این انقلاب که آغشته به خون هزاران شهید و جانباز است کوشا باشید و در خط رهبر به یاری ایزد متعال تا آخر نابودی کفر و استکبار جهانی ادامه دهنده‌ی راه شهیدان باشید و حکومت را به صاحب اصلی‌اش تحویل بدهید.

هرگز در مرگ من گریه نکنید هر وقت خواستید گریه بکنید بر پیکر بی سر سرور شهیدان آقا امام حسین (ع) گریه بکنید که در زیر آفتاب داغ در میان قتلگاه در زیر نیزه شکسته‌ها و شمشیرها افتاده بود که حضرت زینب (س) رگ‌های بریده‌ی ایشان را بوسه زد. به اسیری اهل بیت گریه کنید. خرج اضافه نکنید و اگر خواستید، پولش را به حساب جنگ زده‌ها بریزید. همسرعزیزم! به خوبی از فرزندمان مواظبت کن و اسم دخترمان را مرضیه بگذار و آنطوری که شایسته‌ی اسلام و قرآن است تربیت کن تا بعد از من راهی را که من رفتم ادامه دهد و پیرو خط رهبر باشد. دیگر عرضی ندارم به امید پیروزی حق برکفر جهانی و آزادی قدس. این وصیّت‌نامه‌ها قلب انسان را می‌لرزاند. (امام خمینی) من الله التوفیق  

پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات

پيام شهيد: همسرعزیزم! به خوبی از فرزندمان مواظبت کن و آنطوری که شایسته‌ی اسلام و قرآن است تربیت کن.

شاهد حديثی:  قال رسول الله(ص): إنَّ الوَلَدَ الصّالِحَ رَيحانَةٌ مِن رَياحينِ الجَنَّةِ. (كافى(ط-الاسلامیه) ج6، ص3، ح10)

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «فرزند شايسته و خوب گلى از گل‏هاى بهشت است.»

 

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده