شهیدی که فیلمبردار مناطق جنگی بود
به گزارش نوید شاهد البرز، شهید «محمود امانی» فرزند احمد در سال ۱۳۱۶، در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. پس از طی کردن دوران کودکی به دبستان پای نهاد و با کسب نمرات عالی دوران دبستان و راهنمایی و دبیرستان را پشت سر نهاد.
او در ۱۸ سالگی به خدمت زیر پرچم خوانده شد و به صفوف سربازان میهن پیوست. او در دوران سربازی بعد از وقفه‌ای که بین تحصیلش ایجاد شد با عزمی راسخ و پشتکاری قابل تحسین مشغول تحصیل شد و مدرک تحصیلی خویش را تا لیسانس رسانید و بعد از فوت پدرش با مسئولیت زندگی و بزرگ کردن و سرپرستی خواهر و برادر و مادرش بر دوش او قرار گرفت. محمود در سال ۱۳۴۷ ازدواج کرد و همچنان در خدمت ارتش بود.
وی با شروع جنگ تحمیلی و قبل از آن در سال ۵۸ از طریق ارتش به کردستان اعزام شد و چند ماهی مشغول بود با احزاب مخالف انقلاب شد و بعد از آن به جبهه دزفول اعزام شد و در کنار دیگر سربازان با مهاجمین دون به ستیز پرداخت.
پس از یک‌سال بودن در جبهه از ناحیه دست چپ زخمی شده و به تهران برای مداوا اعزام شد و بعد از انجام مأموریت‌های زیادی از قبیل مسئول تحقیقات و فیلمبرداری از نقاط جنگ زده و آسیب دیده با اکیپی از فیلمبرداران و خبرنگاران به خرمشهر و دزفول انجام داد و دوباره بعد از اتمام مأموریت در سال ۶۲ به جبهه اهواز رفت و بعد به علت بیماری کلیوی به تهران جهت مداوا اعزام شد و بعد از عمل جراحی و بهبود نسبی مجدد به جبهه رفت.
محمود امانی آخرین بار که به مرخصی آمد اخلاقش عوض شده بود؛ گویا از سرنوشت خودش خبر داشت. چهره‌اش بشاش‌تر و سفیدتر شده بود. شهید قبل از رفتن به جبهه برای آخرین بار به خانواده خود می‌گوید که به جزیره مجنون می‌روم و فکر نمی‌کنم بتوانم سالم برگردم، اما اگر آمدم می‌خواهم در تیپ خدمت کنم که کارش سبک‌تر است، چون از لحاظ فکری و جسمی خسته شده‌ام و شهید در تاریخ بیستم اسفند ماه ۱۳۶۴، به جبهه‌های جنگ حق علیه باطل رفت و البته خداوند هم نخواست که بی‌خرد و بهره از جبهه‌ها برود و به خدمت در پشت جبهه بپردازد و پاداش آن همه رنج و مشکلات را که در طول زندگی کشیده بود به او داد و همانا پاداشش شهادت در راه معبود بود و به دیدار حق لایق شد و در تاریخ بیست و چهارم اسفند ماه ۱۳۶۴، با اصابت ترکش خمپاره به بدن مطهرش به شهادت رسید.
خانواده شهید امانی در خصوص گرایشات مذهبی این شهید نیز بیان می‌کنند: «شهید در خانواده‌ای مذهبی متولد شده و از نظر اخلاقی خوب تربیت شده بود و تمام این عوامل تا زمان شهادت در عملکرد او تاثیرگزار بود.»
همچنین در خصوص فعالیت‌های سیاسی و معنوی او نیز بیان می‌کنند: «شهید در زمان خدمت در قسمت جنگ مسئول تحقیقاتی برنامه ایران در جنگ شد و شهید برای فیلمبرداری از نقاط جنگ زده و آسیب دیده می‌پرداخت.»
این خانواده شهید ویژگی‌های اخلاقی شهید را اینگونه بیان می‌کنند: «شهید با وجود مشکلات فراوان و نبود پدر و بودن بار مسئولیت خانواده‌اش بر دوش او تمام سعی و تلاش خود را کرد و مدرک تحصیلی خود را تا مقطع لیسانس بالا برد. او دارای اخلاقی نمونه و رفتاری خداپسندانه بود. او در برابر همه دوستان و آشنایان بسیار بی‌آلایش و با تواضع و فروتن بود.»
انتهای پیام/
