بی‌حجابی، محصول قدرت‌نمایی رسانه‌های معاند است
به گزارش نوید شاهد البرز، «بیست‌و یکم تیرماه با نام روز «حجاب و عفاف» را در پیش داریم برای این مولفه باارزش و حکم الهی برای زنان و مردان مسلمان در کتاب آسمانی و قانون وضع شده در کشورمان و همچنین آیین و رسوم تاریخی در آثار و کتیبه‌های به جا مانده از زمان باستان، اقدامات و فعالیت‌های بسیاری شده است تا زنده و پویا بماند و موجب حفظ شأن بشری و انسانیت در جامعه انسانی شود.
برخلاف این مسیر در کشور ما در غرب و شرق جریانی علیه حجاب و در رواج بی‌بندباری با قدرت و سیاست حرکت می‌کند. بی‌حجابی و برهنگی جذابیت‌هایش را به نمایش می‌گذارد و افراد را توجیه می‌کند که پوشش، گریبانگیر متحجران است. انواع و اقسام مُدها هر روز روانه بازار میشود و در کمال تعجب البسه پاره و مخدوش به بهای گران در پشت ویترین‌های کشورهای مسلمان به مشتریان مسلمان عرضه میشود. سوال اینجاست چگونه میشود این البسه خریدار داشته باشد؟!
انتظار می‌رود در جامعه و کشور مسلمان‌نشین، این نوع از پوشاک خریداری نداشته باشد اما به وفور مشاهده میشود برای تهیه آن افرادی که تعدادشان کم هم نیستند به رقابت و چشم و هم چشمی می‌پردازند. چنان که اگر کسی از زمان گذشته با این شکل از پوشش با آنها برخورد کند، تصور می‌کند افرادی بی‌بضاعت هستند یا که از کارزاری سخت جان سالم به در برده‌اند! این گونه مُدها در ابتدای ورود به تن افراد لاابالی مشاهد میشود و کم کم در نهایت تاسف، افراد موجه‌تر هم با این کسوت در جامعه ظاهر می‌شوند که تابع بی‌چون و چرای مد هستند. به راستی چرا؟!
به زعم بنده، کسانی که با صنعت پوشاک به فرهنگ ایرانی و اسلامی این سرزمین هجوم آورده‌اند از شیوه‌های تبلیغاتی روان‌شناسی و جامعه‌شناسی تبلیغات آگاهند و کاربرد رسانه برای همه نسل‌ها را خوب می‌دانند.
آنها از این ابزارها استفاده می‌کنند اشتباه را درست جلوه می‌دهند و با سیاست کالای تولیدی خود را به فروش می‌رسانند و اعتقادات دینی و فرهنگی یک جامعه را با شیوه‌های نوین به سخره می‌گیرند و حتی افرادی از دل همین جامعه را با خود همراه می‌کنند که یک‌یک هنجارها و ارزش‌ها را نادانسته و اغفال شده زیر پا بگذارند. در این میان بسیاری از ترس اینکه مُهر متحجر به پیشانی‌شان بخورد با این جریان همراه می‌شوند. همین افراد با یک گفتگوی منطقی اقرار می‌کنند حجاب و عفاف در جامعه کارکردهای مثبت بسیار باارزشی دارد.
برخی داشتن حجاب را مساله‌ای شخصی می‌دانند و این درصورتی است که پیامدهای آن عمومی میشود و به دیگران نیز سرایت می‌کند و به این دلیل است که در دین اسلام به این پدیده تاکید شده و نام واجب شرعی گرفته است. رهبران دین ما هم تاکید دارند و جز قوانین ما نیز مصوب شده است.
اگر اهل مطالعه روایت‌های دوران دفاع مقدس و سبک زندگی شهیدانه باشید؛ قطعا به وفور در کلام آن عزیزان هم تاکید بر رعایت حجاب را دیده‌اید اما تکان‌دهنده‌ترین روایتی که ممکن است شنیده باشید، روایت بسیار دردناکی است که یکی از خبرنگاران جنگ بیان کرده که چنین بیان شده است: "فردای روزی که دشمن بعثی خرمشهر را گرفت، جسد بی‌جان و عریان دختر خرمشهری را به تیرک بلندی بستند و آن طرف کارون، مقابل چشم‌های رزمنده‌های ایرانی گذاشتند. رگ غیرت رزمنده‌های دلیر ایرانی به جوش آمد و تکاورهای نیروی زمینی ارتش سه تا شهید دادند تا بالاخره جسد آن دختر را پایین آوردند و به خاک سپردند."رزمنده‌های ما از جان خود گذشتند تا بی‌حجابی و برهنگی در جامعه رواج نیابد و این مورد به وفور در وصیتنامههایشان نوشته شده و موجود است.
با این حال با گذر چند سال از جنگ تحمیلی متاسفانه در جامعه می‌بینیم که دشمن با رسانه و تبلیغات ذهن زن و مرد ایرانی را تا میزانی شستشو داده که این بار برخی زنان، خود حجاب را کنار گذارده و با کمک و تایید مردان به سمت برهنگی پیش می‌روند و این قدرت رسانه را نشان می‌دهد و می‌تواند مصداق بارزی از قدرت‌نمایی رسانه‌ها در دوران پسا مدرنیته باشد. بی‌حجابی و حجاب‌ستیزی محصول قدرت رسانه است نه غیر از این.
دست کم در کلان بزرگ فرهنگی در جامعه جهانی حکمروایی رسانه بیداد می‌کند و این هنر رسانه است که با وجود همه آیات و روایات از گذشته‌های دور و تا همین چند سال پیش که جنگ تحمیلی موجب شده برخی نگاهی سطحی به این فریضه داشته باشند و در حفظ و صیانت این ارزش بزرگ سهل‌انگاری کنند.
گاهی هم به موضوع حجاب و عفاف نگاهی جنسیتی میشود و این مهم ویژه و خاص دختران و بانوان دانسته میشود و برخی از مردان در جامعه خود را از پوشش مناسب و منطقی و معقولانه مبرا می‌دانند. در حالی که بخشی از موضوع حجاب و به ویژه عفاف به لحاظ دینی و مذهبی مربوط به آقایان است. به لحاظ جامعه شناسی و روان‌شناسی نپذیرفتن مساله بی‌حجابی و نادیده گرفتن زنان بی‌حجاب از سوی مردان جامعه می‌تواند بسیار در جریان ترویج و پایداری رعایت حجاب و عفاف حائز اهمیت باشد.»
یادداشت از نجمه اباذری
