«ساده‌زیستی» سبک زندگی‌اش بود
به گزارش نوید شاهد البرز، شهید «جلال بهنام پویا»، بيســتم شــهريور 1330، در شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش عبدالحسين و مادرش عالمتاج نام داشت. تا پايان دوره كارشناسی درس خواند. سال 1355 ازدواج كرد و صاحب يك پســر شد. به عنوان ســروان ارتش در جبهه حضور يافت. بيست و دوم خرداد 1359، با سمت فرمانده گردان در ديواندره دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسيد. پيكر او را در گلزار شهدای شهرســتان زنجان به خاك سپردند.
«اعظم ریاحی‌فر» در روایت از این شهید گرانقدر بیان می‌کند: «اين‌جانب اعظم رياحی‌فر همسر شهيد سروان جلال بهنام پويا (سرلشكر فعلی) هستم. شهيد بهنام پويا در سال 1326 در تهران در يک خانواده مذهبی ديده به جهان گشود. در 27 سالگي ازدواج كرد كه ثمره اين ازدواج تنها يک فرزند پسر به نام پدرام است كه در زمان شهادت پدرش دو سال داشت. در دوارن پيروزی انقلاب با آنكه در ارتش خدمت مي‌كرد. در تظاهرات و راهپيمایی‌ها و پخش اعلاميه‌ای امام خمينی(ره) فعاليت چشمگير داشت و پس از پيروزي انقلاب اسلامی با شروع تحريكات ضد انقلاب در كردستان حضوري فعال داشت و از طريق ارتش به سوی جبهه‌های نور عليه ظلمت شتافت و بالاخره در تاريخ بیستم خرداد 1359، در منطقه عملياتی كردستان با انفجار مين به درجه رفيع شهادت نائل آمد و پس از 2 روز جسم مطهر وی به پشت جبهه منتقل شد و پس از تشيیع جنازه باشكوهی در شهرستان زنجان درقطعه شهدای زنجان به خاك سپرده شد.
او در هنگام شهادت 30 سال داشت. خاطرات زيادی از 3 سال زندگی مشتركمان دارم ولی خاطره آخرين شبی كه می‌خواست به جبهه برود هيچ‌وقت از خاطرم دور نمی‌شود. شب تولد 2 سالگی پسرمان پدرام بود. شب هنگام در خواب ديدم كه نگين انگشترم گم شده است. در آن هنگام بود كه از خواب پريدم ولی از خواب خود چيزی به او نگفتم. به هر حال او از ما خداحافظی كرد و پس از چند روز خبر شهادت او را به ما رساندند. حدود 3 سال باهم زندگی مشترك داشتيم و در اين مدت كوتاه از او صبر و بردباری در مقابل مشكلات و ساده زيستن را آموختم. از مهمترين وصاياي او هنگام رفتن به جبهه داشتن تقوا و حفظ ارزش‌های اسلامی و خوب تربيت كردن پسرمان بود كه الحمدالله تا به حال توانستم از عهده آن بربيايم. من افتخار مي‌كنم از اينكه همسرم در راه قرآن و حفظ و دين و ناموس به درجه رفيع شهادت نائل شده است.»
انتهای پیام/
