وجهه اسلامی خود را حفظ کنید
به گزارش نوید شاهد البرز، شهید «فتح الله فلاح‌پور»، بیست و پنجم بهمن1340 در روســتای چندار از توابع شهرستان ساوجبلاغ به دنيا آمد. پدرش محمدتقی و مادرش خمارسلطان نام داشت. تــا پايان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاســدار در جبهه حضور يافت. شانزدهم خرداد 1360، با سمت فرمانده دسته در ســرپل ذهاب توسط نيروهای عراقی با اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهید «فتح‌اله فلاح‌پور» است.
کفن بدوز بر تن من مادرم / مگر که من عزیزتر از اکبرم
با سلام بر رهبر کبیر انقلاب امام خمینی و سلام خدا بر شهدای انقلاب اسلامی. خدمت خانواده‌ی محترم و عزیزم از کربلای غرب کشور سلام عرض می‌کنم. ان‌شا الله که حالتان خوب باشد و روزگار را به خوشی بگذرانید. ملالی نیست به جز از این که کشور ما آماج گلوله‌های سرخ دشمنان انقلاب اسلامی قرار گرفته است، راهی برای ما نگذاشته‌اند جز اینکه این کشور را با آتش مسلسل هایمان قبرستان مهاجمین نماییم. ما هم اکنون عازم جبهه‌ی گاومیشان هستیم و الحمدلله حالمان خوب و روحیه ما بسیار قوی می‌باشد. عزیزان من سعی نمایید که وجهه اسلامی خویش را حفظ کنید و با ایمان خود مشت محکمی بر دهان یاوه گویان بکوبید.
خدمت مریم، سکینه، حمیرا، فریبا، میترا، زینب، منیژه و همگی عزیزان سلام و درود می‌فرستم و از همه آنها می‌خواهم که همیشه پشتیبان انقلاب باشند و با حجاب خویش ثابت کنند که این خانواده پشتیبان اسلام و روحانیت و امام عزیزمان می‌باشد. ای عزیزان، من مجاهدین ما را که در جبهه مشغول جهادند دعا کنید و بدانید که اینجا فداییان و مجاهدین خلق نمی‌جنگند و بدانید که پاسداران فرزندان خمینی هستند. به خدا قسم اگر سپاه جبهه را ترک کند دشمن تا تهران می‌آید، قدر پاسداران را بدانید و همیشه از آنان حمایت نمایید و بر دهان شایعه‌سازان ضد سپاه خاک پر نمایید. در ضمن من یک عدد کلت در درگیری به‌دست آوردم و در خانه است. آن را به برادر فلاطایفه و یا دیگر برادران بدهید که تحویل سپاه بدهند. دعایم کنید. درود خدا بر بندگان صالح خدا فتح اله فلاح پور
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد : عزيزان من، سعی نماييد که وجهه ی اسلامی خويش را حفظ کنيد و با ايمان خود مشت محکمی بر دهان ياوه گويان بکوبيد.
شاهد قرآنی : ... وَجيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبينَ (آل عمران/45)
[او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است.
شاهد حديثی: أَبِي مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيِّ (ع) قَالَ: حُبُّ الْأَبْرَارِ لِلْأَبْرَارِ ثَوَابٌ لِلْأَبْرَارِ وَ حُبُّ الْفُجَّارِ لِلْأَبْرَارِ فَضِيلَةٌ لِلْأَبْرَارِ وَ بُغْضُ الْفُجَّارِ لِلْأَبْرَارِ زَيْنٌ لِلْأَبْرَارِ وَ بُغْضُ الْأَبْرَارِ لِلْفُجَّارِ خِزْيٌ عَلَى الْفُجَّارِ: (مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج12، ص220)
ابو محمّد عسكرى (ع) فرمود: محبّت و دوستى نيكوكاران نسبت به مردم نيكوكار موجب ثواب و پاداش است براى نيكوكاران، و دوستى و علاقه گنهكاران به اشخاص نيكوكار فضيلت است جهت نيكوكاران، و بغض و دشمنى گنهكاران با نيكوكاران باعث زينت و آبرومندى است براى نيكوكاران، و عداوت و دشمنى اشخاص نيكوكار با گنهكاران موجب‌خوارى و رسوایی است جهت گنهكاران و معاندين.
انتهای پیام/
