شهید والاترین مقام را دارد

به گزارش نوید شاهد البرز، شهید «رضا بهرامی» سوم فروردين 1341، در شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش حسين، در دادگستری کارگری می‌کرد و مادرش گلبهار نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند. كارگر كارخانه الياف بود. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. پانزدهم شهريور 1362، با سمت فرمانده گروه در بانه توسط نيروهای عراقی با اصابت تركش به شهادت رسيد. پیکر وی را در شهر وحيديه تابعه شهرستان شهريار به خاک سپردند.

آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهید «رضا بهرامی» است.

هر سربازی زینتان مملکت است. حضرت علی (ع)
همان طوری که بر هر فرد ایرانی واجب است که برای این مملکت خدمت کند، من هم به خدمت سربازی آمده‌ام تا وظیفه‌ام را انجام داده باشم. روز‌های اول زیاد علاقه نداشتم ولی وقتی فهمیدم که مولای من علی ابن ابیطالب (ع) درباره‌ی سرباز چنین فرمایشی زیبا فرموده است که هر سربازی زینت آن مملکت است، علاقه شدیدی به خدمت سربازی پیدا کردم و با علاقه زیاد گفتم که باید دو سال برای کشور اسلامی‌ام ایران خدمت کنم. برای همین مشغول خدمت شدم و از آنجا که برای هر فرد مسلمانی واجب است که وصیّت کند بخصوص برای ما که در منطقه‌ی جنگی هستیم و بخصوص در این روز‌ها که عملیّات شروع شده، وصیّت واجب است و من هم وصیّت نامه‌ام را در این برگ می‌نویسم.

هر انسانی یک روز به دنیا آمده و یک روز هم از دنیای فانی باید برود ولی هیچ مُردن و هیچ کشته شدن بهتر از این نیست که شخص در راه دین و مملکتش و برای حفظ ناموسش کشته شود و بخصوص مملکت ما که کشور اسلام است و این برای من یک افتخار است. از خداوند متعال مسئلت دارم که مرا از پویندگان راهش و از پیروان سالار شهیدان آقا حسین بن علی (ع) و از سربازان آقا امام زمان (عج) قرار بدهد. البتّه من خیلی کوچکتر از آنم که این نسبت‌ها را به خود بدهم و خیلی کوچکتر از آن هستم که شهید به حساب بیایم، چون شهید والاترین مقام را دارد. همان طوری که خداوند درباره‌ی شهید در قرآن می‌فرماید: *ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون* گمان مکنید آن‌هایی که در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند بلکه آنان زنده‌اند و نزد خدای خود روزی می‌خورند. بلی شهید یک چنین مقام والایی دارد و من لایق آن نیستم که شهید به حساب بیایم و لایق آن نیستم که سرباز حضرت مهدی (عج) به حساب بیایم.

از پدر و مادرم تقاضا دارم آن زحماتی که در طول این بیست و یک سال عمرم برای من کشیده‌اند حلال کنند. از برادرانم و تمام دوستان و آشنایایم تقاضا دارم که هر بدی از من دیده‌اند مرا به خوبی خودشان ببخشند. برای من هیچ گونه عزاداری نکنید و همه‌ی آن‌هایی که مرا می‌شناسند، هرکسی کوچکترین اشکی برای من بریزد مدیون من است این را همه بدانند که برای من بزرگترین عذاب است. از همه تقاضا می‌کنم که موقع تشییع جنازه‌ی من خوشحال باشند و بخندند؛ مراسم عزاداری نگیرید، اگر هم خواستند مراسمی بگیرند خیلی جزیی و فقط در مسجد باشد و صدای تلاوت قرآن. عزاداری مهم و با تشکیلات فقط برای سالار شهیدان آقا حسین بن علی (ع) است. *واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا* به ریسمان خداوند چنگ بزنید و متفرّق نشوید.

حرفی که با امّت مسلمان ایران دارم این است، تا زمانی که طبق فرمایش قرآن با هم باشیم از کسی آسیبی نخواهیم دید حتّی اگر قدرتمند و ابرقدرت باشد. در آخر، یک جعبه که رویش شیشه است وصل به دو میله روی تابلوی قبرم باشد و دو تا عکس، یک عکس سربازی که با لباس سربازی انداخته‌ام و‌ دور کمرم فشنگ قطاری و روی سرم‌ کلاه آهنی‌ است و یک عکس دیگر که چندسال پیش انداخته‌ام و عکس تقریبا بزرگش روی بخاری اطاقم است، این دو عکس در داخل آن جعبه شیشه‌ای باشد در یک قاب کوچک. والسّلام. بنده‌ی حقیر خدا رضا بهرامی


پیام شاخص شهید بزرگوار بر اساس متن وصیّت نامه و مطابقت با آیات و روایات

پیام شهید: حرفی که با امّت مسلمان ایران دارم این است، تا زمانی که طبق فرمایش قرآن با هم باشیم از کسی آسیبی نخواهیم دید حتّی اگر قدرتمند و ابر قدرت باشد.

شاهد قرآنی: وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَکُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ. (آل عمران/ ۱۰۳)
و همگى به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت‏ خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان [یکدیگر] بودید پس میان دلهاى شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شدید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید این گونه خداوند نشانه‏‌هاى خود را براى شما روشن مى‏‌کند باشد که شما راه یابید.

انتهای پیام/