شهدای آینده ایران از بسیجیها هستند
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «علی ابوالحسنی» دهم تيــرماه، 1348 در شهرســتان كرج به دنيــا آمد. پدرش حســن، در اداره كار میكرد و مادرش مدينه نام داشــت. تا پايــان دوره ابتدايی درس خوانــد. نقاش بود. به عنوان ســرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيســت و يكم تيرماه، 1367 در زبيدات عراق به شهادت رسيد. تاکنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.
در ادامه متن وصیتنامه شهید «علی ابوالحسنی» را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
شهادت میدهم که در زمان غیبت آخرین امام معصوم علیهم السّلام اکنون حضرت امام خمینی حفظه الله تعالی مقام ولایت فقیه را عهدهدار میباشد.
خداوندا! میخواهم با تو سخنی بگویم و آخرین حرفهای خود را با یاد تو آغاز کنم. میخواهم وصیّت بنویسم بلکه اعترافنامهای تشکیل دهم شاید که معرفت تو را بیابم. خدایا! هیچ بودم همهام کردی، محو بودم آشکارم کردی، نیست بودم هستم کردی، خلقم کردی انسانم کردی، تنهایم نگذاشتی، پدر و مادرم را چنان صبر دادی که شب و روزشان را به پای من گذاشتند. در دامن خانوادهای قرار دادی که ایمان به تو داشتند و سعیشان بر این بود و هست که امانتشان را نیز به صراط تو هدایت نمایند. در پهنای مملکتی مرا آفریدی که سالیان سال بود و هست که پرورش دهندهی اولیاءالله است. درکارها رشد را به رویم بازکردی و مرا از هر سوی گناه رفتن برحذر میداشتی امّا ای وای بر من به تدریج داشتم برای خود قلبی میساختم بدون ادراک هیچ معرفتی، گوش میساختم ناشنوایی از هر حقیقتی، و چشمی ساختم خالی از هرگونه بصیرتی و در آن حال تذکّر متذکّران مرا سود می بخشید.
نهان درز نصیحت ناصحانِ اندرزگویان مرا فایده ای میداد نه پندِ پندگویان، ولی باز لطف تو بود که مرا نگهداشت و کمکم به دنبال چارهام انداختی و راه توبهات را بر من هویدا ساختی. توبه کردم، امّا فغان از ضعف اراده!، خیلی زود با دیدن ظواهر دنیا توبهام را شکستم باز به خودم آمدم و باز توبه را فراموش کردم. آری از توبه نیز برای خود زبانی ساختم. هستیام داشت به نیستی میگرایید. بارالها! تو خود عالِمی و من هم اعتراف می کنم که ضعف نفس داشتم. اعتراف می کنم که شاید از حرف شیطان پیروی کردم و تبعیّت از نفس امّاره داشتم، امّا به ذات مقدّست قسم، نمی خواستم ذرّهای در برابرت خودی نشان دهم. مولای من! به توپناه می برم به فضل و رحمت تو. پس در این گفتارها از تو میخواهم دیگر ادامهی حیات برای من نتیجهاش ذرّهای حرکت رو به نقص است، زندهام مگذار و اگر قرار است بمیرم آنچنان مرا بمیران که مرگم کفّارهای بر زندگی پُر از معصیتم باشد. الهی دوست دارم تمیز به نزد تو بیایم تنها راه پاک شدنی که برایم مانده است شهادت است، پس شهیدم کن. خدایا! درست است که لیاقت ندارم ولی خواستن از کریم عیب نیست پس از تو میخواهم بهشتت را، لقائت را، جنّتت را، وجه خود را به من هم نشان ده آمین یا رب العالمین.
مادرعزیزو دلبندم! خداوند شما را با حضرت صدّیقهی کبری و فاطمهی زهرا (س) محشور نماید که خوب حقّ مادریتان را اَدا کردید. من هم به توبهی خود در پیشگاه خداوند احد شهادت خواهم داد که ذرّه ای در حق من حقیر کوتاهی ننمودند و هنگامی که وظیفه ایجاب میکرد بر سینهی مهر عظیم مادری زدید، همچنین شما پدر گرامی ام که با ایثار و از خود گذشتگی و پا به قربانگاه فرستادن فرزندانتان دِین خود را به مکتب اسلام اَدا کردید. میدانم که برای شما و برای هرپدر و مادری سخت است داغ جوان، امّا به خدا قسم اگر دردناکترین حالات شهادت را خداوند نصیبم کند که إنشاءالله می کند باز هم از آن بیم دارم که نتوانم چشم برچشم فرزند سیّد شهیدان بیندازم. إن شاءالله که شما در قیامت با روی سفید خدمت آقا امام حسین علیه السّلام و خانم زینب کبری سلام الله علیها شرفیاب شوید. میدانم که خیلی اذیّتان کردم امّا عاجزانه تقاضا دارم که عفوم نمایید وبرایم دعا کنید. همچنین از برادران بزرگوارم نیز می خواهم که آزار واذیّت ها وکم لطفی های حقیر رامورد عفو قرار دهید. از کلیّهی اقوام و آشنایان التماس دعا دارم و ملتمسانه حلالیّت می طلبم. درهر زمان پشتیبان ولایت فقیه باشید. خانواده های شهدارا خیلی احترام بگذارید. همچنین بسیجیها را که شهدای آینده از میان آن ها یافت میشود را احترام کنید. از خدا بخواهید توفیق علم و عمل به وظیفه را نصیبشان کند. حقیر را خیلی دعا کنید که واقعا محتاجم و از ته قلب حلالم کنید. والسّلام علیکم ورحمه الله وبرکاته سوم اسفند ماه 1366
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد:درهر زمان پشتیبان ولایت فقیه باشید.
شاهد قرآنی: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا .(نساء / 59)
اى كسانى كه ايمان آوردهايد خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد پس هر گاه در امرى [دينى] اختلاف نظر يافتيد اگر به خدا و روز بازپسين ايمان داريد آن را به [كتاب] خدا و [سنّت] پيامبر [او] عرضه بداريد اين بهتر و نيكفرجامتر است.
انتهای پیام/