چه بهتر در راه هدفم بمیرم!
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «غلامرضا نفر» نهم خرداد ۱۳۳۷ در شهرک برد آباد از توابع شهرستان شهریار دیده به جهان گشود. پدرش شمس‌الله کشاورز بود و مادرش اشرف نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. کشاورزی و باغداری می‌کرد. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و نهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در اهواز با اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکرش را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.
آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه این شهید است.
بسم الله الرحمن الرحيم
قبل از شروع وصيّت نامه لازم به توضيح است كه اين وصيّت‌نامه قبل از حمله‌ی طريق‌القدس بستان نوشته شده كه نيمی از وصيت‌نامه مفقود شده بود و اين نيمه ديگر وصيّت‌نامه است و قسمت پایانی وصيّت‌نامه همراه شهید بود.
ای مادر مهربانم! تو درخت گلی و پدر ريشه‌های آن و من گلی از گلزارتان می‌باشم. آرزو دارم كه قبل از پرپر شدن چيده شوم. هر چند كه گل آخر پرپر می‌شود، پس چه بهتر قبل از شكفتن چيده‌شوم و مورد استفاده‌ی عموم گردم.
آرزو دارم كه بعد از مردنم بربالينم نناليد، چون گل‌های نيك محمدی چيده شده‌ی الهی، بر من رشك برند. مگر زندگي چيست جز مردن؟ همه چيز آخرش مرگ است و چه بهتر در راه هدف بميرم. شهادت افتخار است، پس خوشحال باشيد كه شهيدم، هدفي كه رسيدن به آن كار هر كسي نيست. مگر خواست خدا باشد. خدايا مرا بيامرز و بر بستگان من نيرويی عطا كن تا بر مزارم راحت و آسوده بخوابم.
مادر جان! من راهي، راهی مي شوم كه خود طالب آن هستم. شما بر من افتخار كنيد، مبادا بر اين صداميان ضعف نشان داده و تا ابد مرا در رنج فرو بگذاريد. زندگی من، همان بود كه بر اين دنيای خاكی، كه تمام شد، هدف من، بعد از مردن من است. والسّلام
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: شهادت افتخار است.
شاهد قرآنی: وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ .(آل عمران / 169)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند مرده مپندار بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
انتهای پیام/
