سیری در کلام شهید امینی؛
شهید «ضیاالدین امينی» از شهدای دوران دفاع مقدس است. او در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «مادرم! چون کوه استوار و ثابت قدم باش، جاودانه بمان و از حقّ خود و فرزندان این آب و خاک حمایت کن.»

وصیت نامه

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید ضیاالدین امينی، هفتم آذر 1345، در شهر اشتهارد از توابع شهرستان كرج به دنيا آمد. پدرش نصرالدين (فوت 1361) و مادرش تاجی مهين نام داشت. دانش‌آموز دوم متوسطه در رشته اقتصاد بود. از سوی بسيج در جبهه حضور يافت. بيست و دوم بهمن 1361، در فكه توسط نيروهای عراقی با اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

در ادامه متن وصیت نامه شهید امینی را بخوانید.

به نام او و به نام خدا که از اویم، برای اویم، هستیم برای اوست، رفتنم برای اوست و بازگشت همه به‌سوی اوست. این آخرین پیام من است، گویا خدا خواست. مادرم! چون کوه استوار و ثابت قدم باش، جاودانه بمان و از حقّ خود و فرزندان این آب و خاک حمایت کن. هان بیدار باش که شهادت من تو را از هدف باز نایستاند، چرا؟ هدف‌ها بسی بالاتر از اینهاست که در راه آن به این چنین حوادث کوچکی توجّهی شود. زینب‌وار کوله‌بار مصیبت را بدوش بکش و رسالت شهیدان را به هر کوی و برزن بانگ بزن و برسان. گمان مبر که شهداء مرده‌اند که شهید شاهد است و جاودانه شاهدی بر ظلم ابر جنایتکاران که  هر روز بر سر مردم مستضعف جهان می‌زنند. از برادرانم می‌خواهم که صبر داشته باشند و امیدوارم که همگی در خطّ اسلام و پیرو ولایت فقیه باشند. در شهادتم نگریید که نشانه‌ی ضعف و سستی است. امیدوارم که خداوند این قربانی ناقابل را از خانواده‌ی ما قبول کند. می‌خواهم که از همه فامیل و آشنایان به جای من حلالیّت بطلبید و خود نیز مرا حلال کنید. در حدود 3 روز روزه دارم و با مقدار پولی که دارم برایم بگیرید. امیدوارم در شهادتم حداکثر صرفه‌جویی بشود. برای سلامتی امام دعا کنید و دفاع از اسلام و روحانیّت را فراموش نکنید. والسّلام علیکم و رحمت الله و برکاته.

 

 پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات

 

پيام شهيد: هان بيدار باش که شهادت من، تو را از هدف باز نايستاند، زيرا هدف‌ها بسی بالاتر از اينهاست که در راه آن به اين چنين حوادث کوچکی توجّهی شود.

 

شاهد قرآنی: مَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ (عنکبوت/5)

كسى كه به ديدار خدا اميد دارد [بداند كه‏] اجل [او از سوى‏] خدا آمدنى است، و اوست شنواى دانا.

... وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ.(توبه/72)

و خشنودى خدا بزرگتر است. اين است همان كاميابى بزرگ.

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده