من راهِ رضایِ خدا را می‌روم
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهیدهوشنگ ابراهيمی، سوم آبان 1344، در شهرستان تهران به دنيا آمد. پدرش علی‌شير، كارگری می‌کرد و مادرش مريم نام داشت. دانش‌آموز سوم راهنمايی بود. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. دوم بهمن 1360، در محور بستان دهلران توسط نيروهای عراقی بر اثر سوختگی به شهادت رسيد. پیکر وی را بيستم همان ماه پس از تفحص، در بهشت زهرای زادگاهش به خاك سپرده شد.
متن وصیت‌نامه شهیدابراهیمی را در ادامه بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحيم
اول سلام و درود بر خميني رهبر مستضعفين، سلام بر شهيدان در راه خدا و سلام و درود بر همه‌ی رزمندگان اسلام. سلام بر تمام پيروان خط امام، سلام و درود بر پدر و مادران داغدار. مادر جان و پدر جان من در راه اسلام و وطن اسلامی خود خون خود را تا قطره‌های آخر خواهم داد، پس شما من را حلال كنيد. از برادران و خواهرانم می‌خواهم كه در نبودن من زياد بی‌تابی نكنيد، زيرا من به معبود خود خواهم رسيد، که من برای رضای خدا می‌روم. چند كلمه با مادرم حرف دارم. مادرجان يادت هست كه در 5 سالگي گفتم من خواب شمشير حضرت علی (ع)را ديدم، گفتي من هم موقعي كه تو 3 ساله بوده‌ای اين خواب را ديدم. يادت هست كه گفتم من در 15 سالگي از مغازه شيرينی فروشی در آينه، سيدنورانی را ديدم از آن روز گفتم: "من می‌خواهم به جبهه بروم"، اما تو ناراحت بودی و می‌گفتی من بدون تو مي‌ميرم، گفتم مگر تو چه از مادران اين همه شهيد زيادتر داری. پس مادرجان! خواهش می‌كنم برای من ناراحت نباش، زيرا ما همگی رفتنی هستيم، چه بهتر كه در راه خدا و اسلام عزيز برويم. اكنون كه من برای چندمين بار عازم جبهه‌های جنگ هستم و سعادت آن‌را نداشتم كه در چند بار گذشته شهيد شوم، اميدوارم اين بار خداوند بزرگ به من كمك كند و شهيد بشوم. پدر و مادر جان، اميدوارم همانطور كه من در دستگيری از بچّه‌های هم‌سن خود دريغ نداشتم شما براي شادی روح من در حدّ توانايی خود به زيردستان خودكمك كنيد. والسّلام. هوشنگ ابراهيمی
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: همانطور كه من در دستگيری از بچّه‌های هم سنّ خود دريغ نداشتم شما برای شادی روح من در حدّ توانايی خود به زيردستان خودكمك كنيد.
شاهد قرآنی: ... وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى ... (مائده/2)
و در نيكوكارى و پرهيزگارى با يكديگر همكارى كنيد.
شاهد حديثی: قال رسول الله (ص): ... وَ أَمَّا الصِّيَانَةُ فَيَتَشَعَّبُ مِنْهَا الصَّلَاحُ وَ التَّوَاضُعُ وَ الْوَرَعُ وَ الْإِنَابَةُ وَ الْفَهْمُ وَ الْأَدَبُ وَ الْإِحْسَانُ وَ التَّحَبُّبُ وَ الْخَيْرُ وَ اجْتِنَاءُ الْبِشْرِ فَهَذَا مَا أَصَابَ الْعَاقِلُ بِالصِّيَانَةِ.(تحف العقول، متن، ص17)
اما دستاوردهاى خويشتن‌دارى: خيرانديشى، فروتنى، پرهيزگارى، توبه، فهم، ادب، نيكى كردن، دوست‌يابى، خيرمندى و خوش برخوردى، اين همه در سايه خويشتن‌دارى نصيب خردمند مىشود.
انتهای پیام/
