امیدوارم راه شهیدان را ادامه دهید

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید علی احمدپورفيروزآبادی، یکم مهر 1334، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش محمد، دست‌فروش بود و مادرش رقيه نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربي درس خواند و ديپلم گرفت. سال 1357 ازدواج كرد و صاحب یک پسر شد. بيست و چهارم اسفند 1363، در حادثه بمب‌گذاری نماز جمعه زادگاهش توسط نيروهای سازمان مجاهدين خلق (منافقين) به شهادت رسيد. مزار وی در بهشت‌زهرای همان شهرستان قرار دارد. برادرش محمود نيز شهيد شده است.


آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهیداحمدپور است.

من علی احمدپور وصیت‌نامه را در مورخه شانزدهم دی ماه 1359، بدون هیچ‌گونه زور و تهدید می نویسم و هیچ‌گونه امر غیرعادی وجود نداشته و در کمال صحت و تندرستی به سر می‌برم. بدین‌وسیله من سرباز 56 علی احمد پور به شماره شناسنامه 16 صادره از تهران متولد 1224 فرزند محمد وصیت می نمایم بازماندگانم طبق موازین و مقررات اسلام عمل و رفتار گردد و از همسر عزیزم می‌خواهم در تربیت تنها فرزندم که یادگار من است کوشا بوده و اگر دختر بود او همچون فاطمه و زینب و اگر پسر بود همچون علی و حسین پرورش دهد.

از همسر عزیزم، حلالیت می‌طلبم زیرا حدس می زنم که نتوانسته‌ام برای او شوهر خوبی باشم و از او می‌خواهم بعد از حافظ تنها فرزندم و دعاگوی من باشد و هر هفته برایم از درگاه خداوند تعالی طلب بخشش بکند و بعد از شهادت خویش هرگونه هستیم به خود او را به خودش واگذار می‌نمایم زیرا من خواهان سعادت برای او هستم اما بداند که همیشه فرزندم تنها وارثم به امید پدرخود بوده تا او را ملاقات کند پس برای او مادر و پدر باش. به مادرم که همیشه غمخوار من بود و عمرش را برایم سپری کرد و نتوانسته‌ام حتی ذره ای از زحمات او را جبران نمایم از او طلب بخشش می نمایم و امیدوارم که شیرش را حلالم کند. زیرا ره راهی که امامش حسین امر فرموده و خدا مومنان را به آن تشویق کرده، گام نهادم و افتخار برتو مادر و پدر که چنین فرزندی را تحویل جامعه دادید؛ از پدرم طلب بخشش می‌کنم و از او می‌خواهم مرا ببخشید و براینم دعا کند و از خدا برایم طلب آمرزش کند. به خواهران صدیقه و طاهره و طیبه و برادرانم اصغر و محمود سلام عرض می‌کنم و از درگاه خدای متعال برای آنها سلامتی و موفقیت آرزو می نمایم و امیدوارم که راه شهیدان را ادامه داده و برایم دعا و طلب آمرزش کنید. از پدر همسر و مادر همسر و برادران و خواهرانش طلب بخشش دارم و برای آنها طلب آمرزش و دعا گو می‌باشم. به تمام خویشاوندان و دوستان سلام می رسانم و از آنها طلب بخشش دارم و برای آنها دعا گو می باشم. از تمامی نامبردگان خصوصاً پدرو مادر همسرم می‌خواهم در روز سوگواری برایم گریه نکنند زیرا درود خداوند شامل حال شما شده و باید از این نعمت شکرگزار و خندان باشید و از برادران روحانی و خواهرانم همچون زینب و همسرم تنها یادگارمن و فرزندم میراث همیشه خندان من خوب مواظبت بکند و از همگی حلالیت می‌طلبم.

والسلام                 شانزدهم دی ماه 1359 

انتهای پیام/