بچه‌های محله مرا فراموش نکنند

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهيد «احمد علیپوریزدی»، که نام پدرش علی است یکم اسفند ماه 1343، به دنیا آمد. او در دوران دفاع مقدس در جبهه سومار درحالی‌که پشتیبانی مهمات را برعهده داشت طی عملیات مسلم بن عقیل اول آبان ماه 1361، به شهادت رسید.

آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهید علیپور یزدی است. 

به نام الله یاری دهنده‌ی خون پاک شهیدان ویاری دهنده‌ی رزمندگان اسلام.

دراول خطاب به مادر و برادر بزرگم که از آنها می‌خواهم هیچ موقع دعا به جان امام را فراموش نکنید و همیشه به سخنان و فرمان امام گوش کنید. زیرا اوست که این ملّت را از زیر ظلمت و گناه بیرون کشید و ما را دوباره به راه مستقیم و راه الله کشاند و جوانان را با سخنان مبارکشان به الله نزدیک کرد و راه حسین (ع) را برای ما روشن ساخت.

مادرجان! من از تو می‌خواهم که موقع شهادت من قطره اشکی نریزی، گرچه می‌دانم که اشکی باقی نمانده که بخواهی بریزی، و صبوری کن. مادرجان! بدان که شهیدان هیچ وقت نمرده اند بلکه آنها زنده اند و درنزد خدا روزی می‌خورند. هیچ ناراحت من نباشید. دیگر چیزی برای گفتن ندارم ولیکن دوست دارم هیچ موقع بچّه‌های محلّه‌ی مرا ازیاد مبرند.

این بود وصیّت‌نامه‌ی یکی ازحسینیان زمان که با جهاد و ایثارخود و با خون خود درخت انقلاب را آبیاری کرد. امیداست که با کارهایمان و رفتارمان بتوانیم ادامه دهنده‌ی راه شهیدان باشیم و همیشه این شعار را زمزمه کنیم.خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی رانگهدار.  احمد علی پور

پيام شاخص شهيد بزرگوار براساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات

پيام شهيد: مادرجان! من از تو می خواهم که موقع شهادت من قطره اشکی نریزی، گرچه می دانم که اشکی باقی نمانده که بخواهی بریزی، و صبوری کن.

شاهد قرآنی: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ. (آل عمران / 200)

اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد صبر كنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى كنيد و از خدا پروا نماييد اميد است كه رستگار شويد.

انتهای پیام/