مادر به شهادت فرزندی که با خونِ دل بزرگ شده افتخار کن

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید مجید رضایی، دهم خرداد 1342، در شهرستان كرج به دنيا آمد. پدرش عوضعلی (فوت 1355) و مادرش حميده نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته رياضی درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان پاسدار كميته انقلاب اسلامی در جبهه حضور يافت. هشتم مرداد 1366، در پاسگاه زيد عراق به شهادت رسيد. مزار وی در امامزاده محمد (ع) زادگاهش قرار دارد.

آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهید رضایی است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ‏

    * ... وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ *  (آل عمران/170)

آنان (شهدا) بشارت و مژده دهنده (به آن مؤمناني كه هنوز به آنها نپيوسته اند و بعداً در پى آنان بر سراى آخرت خواهند شتافت) كه از مردن هيچ نترسند و از فوت متاع دنيا هيچ غم مخورند.
به نام يگانه شنونده‌ی دردها، يگانه اجابت كننده‌ی دعاها، يگانه ياور بی‌كسان. به نام الله پاسدار حرمت خون شهيدان، به نام او كه مى بخشايد درنهايت گناهان را مى‌پذيرد در نهايت مهربانى، به نام خدايى كه طغيان خون‌ها براى اوست و به نام الله يگانه معلّم انسان، يگانه راهبر و يگانه مقصد عاشقان و زاهدان.
من بر اساس رسالت و به فرمان رهبرم اين نور چشم ملّت و قلب مستضعفان جهان و اميد اسلام، و نايب ولىّ عصر ارواحنا له الفداء و مسئوليّتى كه در برابر اسلام و انقلاب اسلامى و خون بهاى هزاران شهيد و مجروح است و حفظ كشور اسلامى از يوغ تجاوزگران كفّار به جبهه هاى حق عليه باطل رفته ام. همانطور كه امام فرمود، امروز واجب كفايى است تا بروم در جبهه ها و جهاد كنم بر عليه كفّار، رسول خدا (ص) مى فرمايد : أقرب العمل إلى اللَّه الجهاد في سبيل اللَّه و لا يقاربه شى‏ء.  همانا نزديكترين عمل نزد خدا جهاد فى سبيل الله است و چيزى مانند او نيست.  وظيفه‌ی شرعى ما بود كه به كلام امام لبيك گویيم و در اين فريضه‌ی بزرگ الهى شركت كنيم و شكرگزاريم از اين كه خداوند تبارك و تعالى ما را در اين مقطع زمان قرار داده و امامى بزرگوار كه نور چشم تمام ماست و واقعا نعمت بزرگ الهى می‌باشد، كه بر ما نازل گرديده، تا ما را از تاريكى و ظلمت به نور و نور الهى راهنمايى نمايد، و شكرگزاريم از خداوند تعالى از اين نعمت‌هاى بزرگ و ما با جان و دل از جمهورى اسلامى و انقلاب و اسلام بفرمان امام پاسدارى خواهيم نمود و در اين راه اگر لياقت اينكه جان بى ارزش خود را به اسلام و انقلاب نثار نماييم هيچگونه دريغى نخواهيم كرد و شكرگزارى مي كنم كه بى ارزش‌ترين داراییمان را براى والاترين حق كه اسلام است عطا كنيم و مي گویيم (حمد و سپاس خداوندى را كه آغاز زندگى ما را خوشبختى و سعادت و پايان آن را رحمت و شهادت قرار داد.)

وصيّتى دارم به خانواده ام: هر چند نمي توانم آنگونه كه بايد از خدمات پى در پى شما خانواده ام نسبت به خودم توصيف كنم ولى مختصر وصيّتى برايتان مى نويسم.

مهربان مادرم! وصيّتم بر تو اين است كه ناراحت مباش، افتخار كن به فرزندت كه می‌دانم با چه خون دلى بزرگش كرده اى براى خدا و در راه خدا شهيد شده. شهدا نزد خدا اجرى عظيم دارند. من با موافقت شما و پدرم و با آزادى خاطر اين راه را كه همان راه حسين است انتخاب كرده و از كشته شدن هم باكى نداشته، چون خداوند كسانى را كه در راه خدا جهاد مى كنند ثابت قدم مي دارد. ولى تو مادر عزيزم كه از تن و جانم بيشتر دوستت دارم، دوست دارم فرزندانى در دامن پُر مهر و محبّتت پرورش دهى براى خدمت به اسلام، تحصيل كرده و مومن كه راه خونين شهداء كه براى پيروزى اسلام است ادامه دهند سفارش ديگر اينكه مبادا از غم فرزندت كارى كنيد كه دشمن شاد شود، بلكه كارى كنيد دشمن بفهمد از عزيزترين کسانتان براى رضاى خدا و پيروزى اسلام خواهيد گذشت و ثابت كنيد كه اسلام دين حقّ است و راه خدا راه حق. مادرم مرا ببخش و دعا كن برايم تا خداوند از سر تقصيراتم درگذرد. خداحافظ مادر جان.
صحبتى با پدر ارجمندم: پدرجان! دوست دارم بهترين فرزندان را به اسلام هديه كنى و راه خدا را آنگونه كه به‌من آموختى به ديگر فرزندانت بياموزى و مبادا اگر فرزندانت در راه الله شهيد شدند غم بر چهره ی مردانه‌ات بنشيند. اين بشارت خداوند است، كه مي فرمايد:
 * إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ ... * (توبه/111)
ما جان و مال اهل ايمان را به بهاى بهشت خريدارى كرده، آنهايى در راه خدا جهاد مى كنند كه دشمنان دين را به‌قتل رسانند و يا خود كشته شوند. پدرعزيزم! شاد باش و بدان كه شهادت من نه تنها باعث سربلندى و عزّت و شرف خانواده، بلكه مايه‌ی افتخار اسلام مى گردد. خداحافظ پدر عزيز.
سخنى با برادرانم: برادران عزيز! دوست دارم كه در سنگر خود كه مدرسه است بكوشيد و قلم هاى خود را به‌جز براى خدا و براى دين خدا به‌كار نبريد و فردى تحصيل كرده و مفيد براى اسلام و انقلاب باشيد و آنگونه باشيد كه خدا مي خواهد، مبادا اسلحه‌ی من و ديگر مجاهدان كه همان راه خدا را رفته‌اند بر زمين بماند. ضمنا قدر پدر و مادرمان را بدانيد كه خيلى براى من و شما زحمت كشيده اند و دِين بزرگى بر گردن من و شما دارند بيشتر از آنچه فكرش را كنيد. آنان بهترين ياور شما در زندگى مى باشند و همچنين برادرانم از قول من از پدر بخواهيد كه اگر من خطايى كردم مرا ببخشند كه محتاج بخشش و دعا هستم. خداحافظ برادرانم.

از تفرقه بپرهیزید

از همه‌ی مردم مى‌خواهم كه ريسمان متين خدايى را چنگ زنيد و از تفرقه بپرهيزيد وگرنه مديون خون شهدایيد و آن بر سر شما خواهد آمد كه يزيديان بر شما حاكم باشند. ولى بحمدالله، خدا را شكر مي كنم كه همچنان وحدتى در بين مردم حكمفرماست كه هيچ دشمنى قادر به شكاف در آن نيست و قدر اين بزرگ امام را بدانيد و خداوند عنايت دارد بر شما، حفظ كنيد يك چنين انقلابى را كه سعادت بشر در آن است و دعاى خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار را همواره بر زبان داريد.  والسّلام عليكم و رحمته الله و بركاته      مجيد رضايى  پنجم مهرماه 1361  
 
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
 
 
پيام شهيد: از همه‌ی مردم مى خواهم كه ريسمان متين خدايى را چنگ زنيد و از تفرقه بپرهيزيد وگرنه مديون خون شهدایيد و [در اين صورت] آن بر سر شما خواهد آمد كه يزيديان بر شما حاكم باشند.
 
شاهد قرآنی: وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَلاَ تَفَرَّقُواْ وَاذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ. (آل عمران / 103)

همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت‏ خدا را بر خود ياد كنيد آنگاه كه دشمنان [يكديگر] بوديد پس ميان دل‌هاى شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شديد و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد اين گونه خداوند نشانه‏‌هاى خود را براى شما روشن مى‏‌كند باشد كه شما راه يابيد.

انتهای پیام/