روایتی از رزمندگانِ جبهه در نامه به یادگار مانده شهید «آقایی»
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید سیدحسین آقایی طبالوندانی، سوم مرداد 1342، درشهرستان قزوین دیده به جهان گشود. پدرش سیداسماعیل، راننده بود و مادرش صفیه نام داشت. تا پایان دوره كارشناسی در رشته علوم سیاسی درس خواند. سال 1365 ازدواج كرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان ستوان دوم ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و یکم تیر 1367، در موسیان توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.
آنچه در ادامه می خوانید متن وصیت نامه شهیدآقایی است.
سلام علیكم
با عرض سلام به محضر مقدس صاحب الزمان(عج) و رهبر پرخروش ملت ایمان و شهیدان عالی مقام و بزرگ رزمندگان اسلام.
و با درود بیكران بر شما خانواده بسیار عزیز و مهربانم و با امید به صحت و سلامتی كامل برای یكایك شما كه در اعماق قلبم جای دارید.
باری با تمام آرزوها و شیفتگی‌های خود نسبت به امر جهاد فی سبیل الله، بالاخره عنایت الله تعالی سایه خود را بر سر این عبد حقیر افكند، و هم اكنون در كنار جوانان استوار و دلاوری قرار دارم كه حفظ و حراست دین و مملكت بر عهده آنان هست، والحمدلله در نهایت سلامتی و تندرستی می‌باشم و از این بابت جای هیچ‌گونه نگرانی نیست.
مزید اطلاعتان عرض می‌كنم كه در حال حاضر كه مزاحم اوقاتتان می‌شوم و چون گذشته موجبات ناراحتی یكایك شما به ویژه مادر بزرگوارم را فراهم می‌سازم، در سمت م. ف. گر 3 كد 791 تكاور ل 77 پیروز ثامن الائمه انجام وظیفه می‌نمایم كه از نظر موقعیت در نزدیكی قرارگاه لشگر واقع شده است كه مسافت زیادی را با خطوط مقدم راه از نظر زمان مرخصی هنوز اطلاعی ندارم. كه ان‌شاءا... در آن زمان بیشتر برایتان صحبت خواهم كرد. فی‌الحال دست شما گل‌رویان را بوسیده و برایتان آرزوی سلامتی و موفقیت را خواهانم. از قول بنده هر آن كسی كه نامم را آورده سلام برسانید. والسلام.
العبد الاحقیر سیدحسین بیست و هفتم تیرماه 1366
انتهای پیام/
