وصیتم، سخن از عشق است
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهیدسیدمحمد برزگری، بيست و پنجم دی 1347، در شهرستان تهران ديده به جهان گشود. پدرش سيداصغر، كارگر بود و مادرش پری نام داشت. تا پايان دوره راهنمايی درس خواند. آهنگري و جوشكاری می‌کرد. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سی و یکم ارديبهشت 1367، با سمت معاون فرمانده گردان در سومار توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به صورت و قطع دست، شهيد شد. پیکر او را در امامزاده محمد (ع) شهرستان كرج به خاك سپردند.
در ادامه متن وصیت نامه و پیام شاخص شهیدبرزگری را بخوانید.
با سلام و درود به پیشگاه منجی عالم بشریّت آقاامام زمان (عج) و نایب برحقّش امام خمینی و با درود به شهدای اسلام از صدر اسلام تاکنون و با درود به رزمندگان و جانبازان میهن گلگون کفن اسلامی و به امید پیروزی اسلام بر کفر جهانی.
اکنون که این وصیّت‌نامه را می نویسم به‌فکر دوستان شهیدم و سخنان آنها میفتم و پیام آنها برای ملّت عزیزمان و اینکه همه‌ی آنها از شما امّت شهیدپرور خواسته‌اند امام را تنها نگذارید و راه شهیدان را ادامه دهید و پیامی که این حقیر برای امّت حزب الله دارم عرض میکنم: بر مسلمانان واجب است اسلام را پاینده بدارید و از شما مردم شهید پرور می‌خواهم که به دستورات امام عزیزمان گوش کنید و همیشه پشتیبان او باشید و به یاد پیام‌های شهیدانمان باشید و بدانید که چه عزیزانی را ما از دست دادیم و می دهیم جوانانی‌که آینده‌ساز این کشور هستند و بودند؛ کسانی بودند که ما هیچ‌وقت آنهارا نشناخته بودیم و مظلوم آمده و مظلومانه رفتند. آنها کسانی بودند که با رفتنشان به آرزوی خود رسیدند ولی غم و اندوه فراقشان را برای ما گذاشتند یادشان گرامی و راهشان پُررهرو باد.
باید عرض کنم جبهه آمدنم برای رضای خدا، دفاع از حق، پاسداری از خاک میهن اسلامی و انتقام خون شهیدان عزیزمان بود؛ شهیدانی که شجاعانه جان باختند و دست از دنیا و تمام لذّت‌های آن و زیبایی‌های آن شسته و راه خدا را انتخاب کرده بودند.
از خانواده محترم و عزیزم می‌خواهم از رفتن من بی‌تابی نکنند که خدا به شما اجر عظیم و افتخار بزرگ عنایت کرده و باید قدردان عنایت خدا باشید و سپاس گویید خدایی را که هیچ یک از بندگان رااز درگاه لطف و کرمش مأیوس نمی فرماید.
خدایا! آرزوی آمدن پیش تو را دارم و دوست دارم در آن روز تمام دوستان شهیدم به پیشوازم بیایند؛ آن روز، روز تولّد دوباره است. خدایا! این چشم بهانه تو را می‌گیرد و اشک می‌ریزد و این ریه‌ها به شوق تو تنفس می کشند و قلبم از هجران تو آتش گرفته است و خون رگ‌ها به جستجوی تو در گردش است.
خدایا! چگونه شکر تو را گویم که سراپای وجودم غرق در نعمت‌های توست، تویی که مرا با زینت ایمان آراسته‌ای و در خیمه‌ی لطفت منزل داده ای.
خدایا! این چشمان خسته و به خاکستر نشسته‌ی من به دیدار توست که روشنی می یابد و غنچه‌ی آرزوی دلم تنها به آفتاب وصل توست که می‌خندد و قلبم تنها به عشق تو می تپد و خونم به اشتیاق تو دررگ‌ها می‌دود. باری ما به سرزمین شهادت، به برج عدالت، به دشت‌های سبز ایمان، به باغ‌های پُرگُل ایثار، به قلّه‌ی بلند انسانیّت، به سرخی شفق و به قلّه‌ی توحید می‌رویم. ما شربت از چشمه‌سار وحدت نوشیده ایم، مااز جبهه‌ی جهاد اکبر به جهاد اصغر می‌رویم.
امّت حزب الله و پدرو مادرم! می‌خواهم از سفری برایتان بگویم که دیده‌ها و خاطرات آن اصلا از مقوله لفظ وکلام نیست که بتوان گفت یا نوشت بلکه هریک حالتی است شگرف و عمیق و ملکوتی که با چشم مادّی نتوان آن را دید بلکه باید در آن سیر و سلوک بود و با دیده‌ی بصیرت آن را دید و احساس کرد.
وصیتم سخن از عشق است عاشقی پرواز به‌سوی ملکوت، پرواز از این دارفانی به آن دارباقی، پرواز از این تن خاکی، پرواز از این بند قفس دست و پا گیر زندگی، پرواز از همه‌ی وابستگی های دنیا، پرواز به‌سوی تنها معشوق و تنها معبود یگانه مقصد و مقصود که اگر نبود اجل معین الهی، روح انسان حتّی چشم بر هم زدنی آرام نمی گرفت و به سوی معشوق پرواز می‌کرد. خدا را سپاس می‌گزارم که مرا مورد لطف و مرحمت خود قرار داد تااینکه توانستم در این راه قدمی برداشته باشم. خدایا! تو خوب می دانی که فقط برای رضای تو و دین تو به جبهه‌ی حق علیه باطل آمده ام و از تو می‌خواهم که مرا به فیض عظیم شهادت برسانی که بزرگترین افتخار است به مصداق آیه‌ی شریفه‌ی * ان الله اشتری من المومنین... * پس بگذارید سوراخ سوراخمان کنند قطعه قطعه شویم.
پدرو مادرگرامی و بزرگوارم! امیدوارم که همیشه در پناه امام زمان (عج) باشید. شاید این آخرین باری باشد که قلم به دست می گیرم برای شما که همیشه برای من یک الگو و نمونه بوده اید. در این لحظه‌های فراموش نشدنی و آخر که شاید چند صباحی از عمرم باقی نمانده باشد و پیش خدا می‌رویم و پیش دوستانت و به هدف و آرزویی که دارم، خواهم رسید. امیدوارم خدای بزرگ مرا بپذیرد و مورد لطف و عنایت خود قرار دهد.
مادرو پدرعزیزم که همیشه شما را دوست دارم، در فقدان من زیاد ناراحتی نکنید و مرا حلال کنید و اگر گاهی شما را ناراحت می‌کردم مراببخشید و بدانید از روی نادانی بوده و اگر من رفتم و شهید شدم به خودتان غم راه ندهید که من هدیه‌ای از طرف خدا بودم و خدا مرا به شما داده و از شما هم گرفته است. پس بروید و افتخار کنید که خریدار پسرتان خداوند است و خوشحال باشید که درراه این انقلاب نثارش کردید. یادشهیدان گرامی باد که آنها زنده ی جاوید تاریخ هستند. برای برادران عزیزم آرزوی موفّقیّت می کنم و امیدوارم که فرد مفید و باارزشی برای مملکت اسلامی‌مان باشند. از بستگانم در خواست میکنم که بیشتر قلبهایشان را به هم نزدیک کنند هرچند قلب آنها بسیار نسبت به هم نزدیک است. بیشتر به خانه‌ی هم بروید و رفت و آمد کنید. مادرجان! امیدوارم خدا به شما صبر بدهد و دلتان را قرص می‌دارد و همیشه به یاد خدا باشید که با یاد خدا دلها آرام می گیرد. سرنماز برای رزمندگان و من دعا کنید. همینطور شما پدرجان مادرم را دلداری بدهید و نگذارید زیاد ناراحتی کند و مانند گُل از او نگهداری کنید. از برادرهایم می‌خواهم که به حرف مادر و پدرمان گوش دهند که بهشت زیر پای آنها است. نمازتان را اول وقت بخوانید و امام را دعا کنید.از آشنایان و دوستان می‌خواهم اگر بدی از من دیده اند حلال کنند. در آخر اگر شد مرا در بهشت زهرا دفن کنید تا دوستانم نیز بتوانند سرخاکم بیایند و یاد مرا در دلهایشان زنده کنند. منطق منطق صدر اسلام است که اگر بکشیم و یا کشته شویم به بهشت می‌رویم، این منطق شکست ندارد. (امام خمینی). خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. التماس دعا. سیّد محمّد بزرگی
بگو بر مادر پیرم شهید هرگز نمی میرد / ره عشق و شهادت را زمولایش علی گیرد
تو ای مادر مکن زاری که من بسی شادم / نمردم زنده می باشم بود رنج تو در یادم
ما جان به خدا دادیم تا زنده شما باشید / بر مزار من و مایک دم به دعا باشید
چون شمع وجود ما قربان شما گردد / روشنگر شمع ما شاید که شما باشید
از لطف خدا یک دم نومید نباید شد / مردانه در این میدان باشور ونوا باشید
یک روز آیید برخاک مزار ما / قرآن خدا خوانید مشغول دعا باشید
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: از بستگانم در خواست میکنم که بیشتر قلبهایشان را به هم نزدیک کنند هرچند قلب آنها بسیار نسبت به هم نزدیک است بیشتر به خانه ی هم بروید ورفت وآمد کنید.
شاهد حديثی: قال امام علی علیه السّلام:صِلُوا اَرْحامَكُم وَ لَو بِالتَّسلیمِ. ( اصول كافی، ج 2، ص 155)
امام علی علیه السّلام فرمودند:با بستگان خود صله رحم كنید، گرچه با سلام كردن (به آنان) باشد.
انتهای پیام/
