شهید «عارف غمامی» از شهدای دوران دفاع مقدس است. او در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «پرستش در برابر خدا با اعماق دل صورت گیرد علاوه برتمرکز حواس اعضا و جوارح او هم باید حالت سکون و گفتارش عاجزانه و ملتمسانه در برابر حق باشد.»

وصیت نامه

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «عارف غمامی» بيستم شهريور 1334، در روســتاي آوانك از توابع شهرستان ســاوجبلاغ به دنيا آمد. پدرش دين‌محمد، كارمند بود و مادرش زيور نام داشــت. تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و ديپلم گرفت. به عنوان پاســدار در جبهه حضور يافت. دوازدهم بهمن 1359، در خرمشــهر بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش قرار دارد. 



در ادامه متن وصیت نامه شهیدعارف غمامی را بخوانید.

بسم الله الرحمن الرحیم

من یک سربازم، یک پاسدارم پاسدار قرآن، پاسدار اسلام، پاسدار مکتب، پاسدارهدف، هدفم خدا و رهبرم روح خدا

شاید من لیاقت این پُست مهم را نداشته باشم که ندارم ولی ممکن است جهت تحکیم بخشیدن مکتبمان، این جان ناقابل را فدا کنم، مکتب برای هدف، هدف برای خدا  تا آن نبوغ انسانیّتی را که در ماهیّت ما است حلول و پرورش کند، رشدکند، شکل بگیرد، جهش یابد، تا راه کمال در پیش گیریم و انسان باشیم، ارتقا یابیم و در این گذرگاه در جا نزنیم وگرنه سقوط می کنیم.

این درجه‌ی تقواست که انسان ها را از همدیگر ارجعیّت می دهد و می بایست آن چیزهای که خداوند در قرآن به‌صورت معیار و دستور العمل قرار داده به‌خوبی رعایت کند و تقوا موقعی در یک انسان زیاد می شودکه بیشتر روی مکتب مطالعه داشته و برداشتش هم زیادتر بوده باشد و آن چیزهای که خداوند در قرآن به‌صورت معیار و دستور العمل قرار داده به‌خوبی رعایت کند. پرستش در برابر خدا با اعماق دل صورت گیرد علاوه برتمرکز حواس اعضا و جوارح او هم باید حالت سکون و گفتارش عاجزانه و ملتمسانه در برابر حق باشد.

آن موقع هست که یک انسان می تواند باشد ولی این تنها در موقعی به دست می آید که انسان زندگی را فقط این دنیا نبیند، بگوید زندگی فقط همین بلافاصله که از دنیا رفتیم دیگر پوچ می شویم، نه، نه، این منطق مادّیگران است این جهان بینی آنهاست که جهان را فقط در بینش بسته می بینند و علّت به‌وجود آمدن آن را تصادفی می خوانند و می گویند این فقط یک جهش است نه بینش. ما این را قبول نداریم مگر می شود جهان هستی تصادفی باشد؟ مگر چیزی که تصادفی شد می تواند نظم داشته باشد؟ جهان بینی ما این را قبول ندارد و مردود می شمارد.

 عزیزان من! در صدد تربیت بچّه هایتان کوشش و آنها را درنهایت به اصول و مبانی اسلام و تحصیل تشویق و تمجید کنید و این سفارش را به برادران و خواهران در فراگرفتن کتاب های درسی و قرآن و کتاب های خریده شده غیردرسی سفارش بدهید و بیشتر نماز قضا بخوانید ازدروغ و تهمت و افترا و غیبت و قهقهه بپرهیزید زیرا انسان را به هلاکت می کشاند. خدایا! طاقت آن عذاب آخرت را ندارم. درود خدا بر شما باد، این یک چیز را به شما بگویم هرکس به خانه آمد از من بدی دیده بگویید من را حلال کند. در ضمن مرا در زادگاهم پیش علی ابن صالح دفن کنید می بخشید. خدا نگهدارتان.

انتهای پیام/ 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده