وحدت انقلابی اسلامی خود را حفظ کنید

به گزارش نوید شاهد البرز؛  شهیدعلیرضا پيرهادي، یکم ارديبهشت ۱۳۴۳، در شهرستان ري به دنيا آمد. پدرش عليمردان و مادرش طاهره نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. كارگر كارخانه چيت سازي بود. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. بيستم بهمن ۱۳۶۱، در فكه توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد.
پيکر او را در بهشت زهراي شهرستان تهران به خاك سپردند.

متن وصیت‌نامه و پیام شاخص شهیدعلیرضا پيرهادي را در ادامه بخوانید.

بسم الله الرحمن الرحیم

خدایا، عمر مرا به شهادت ختم کن. این‌جانب علیرضا پیرهادی چنانچه روزی گواراترین شربت ها را نوشیدم و از بین شما رفتم، ای پدر و مادر مهربانم! مبادا برایم گریه کنید، شهادت من باعث افتخار شماست. شما افتخار کنید که فرزندتان در راه اسلام شهید شد. هنگامی که مرا در تابوت می گذارید دستهایم را بیرون بیاورید تا پول پرستان و سرمایه داران بدانند که با دست خالی از این دنیا می روم. مرا در بهشت زهرا دفن کنید، در کنار دیگر برادران هم‌سنگرم. بالای درِ خانه، پرچم سبز لااله الّا الله نصب کنید به نشانه اینکه سردار دیگر آن را برداشته و مبارزه بر علیه کفر را راه شهید می دانیم. پشتیبان ولایت فقیه باشید، از همدیگر راضی باشید، وحدت اسلامی- انقلابی خود را حفظ کنید، نسبت به همدیگر ابراز محبّت کنید، امام خمینی رهبر مستضعفان جهان را دعا کنید، برای پیروزی رزمندگان کفر ستیز اسلام همیشه دعا کنید. تمام عمرم فدای یک نفست ای امام.

پدر و مادرم و مادر دومم! مقداری پول دارم که آن را صرف خدمت به اسلام و در راه خیر خرج کنید، چنانچه کسی از من پولی طلب داشت به او بدهید. از تمام دوستان، آشنایان و همکاران طلب بخشایش می کنم. آرزویم سلامتی امام، نصرت اسلام، پیروزی رزمندگان اسلام، شفای مجروحین جنگ، نابودی استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا و شوروی و اسرائیل غاصب، باز شدن راه کربلا و شهادت آرزویم است که امیدوارم این آرزوهایم نصیب شما نیزبشود. إن شاءالله.  التماس دعا

  پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات

مـال دنيـا

پيام شهيد: هنگامي كه مرا در تابوت مي گذاريد دستهايم را بيرون بياوريد تا پول پرستان و سرمايه داران بدانند كه با دست خالي از دنيا مي روم.

شاهد قرآنی: الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَةُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ أَمَلاً (کهف/46)

مال و دارايى و فرزندان زينت و آرايش دنيا است (كه بزودى فانى و نابود خواهد شد، و به جز حسرت و اندوه سودى نخواهد داشت) اعمال صالح كه آثار آن باقى بماند (باقيّات الصّالحات) در پيشگاه پروردگارت بهترين پاداش و نيكوترين اميدهاست.

شاهد حديثی: أَلَا فَمَا يَصْنَعُ بِالدُّنْيَا مَنْ‏ خُلِقَ لِلآْخِرَةِ وَ مَا يَصْنَعُ بِالْمَالِ مَنْ عَمَّا قَلِيلٍ يُسْلَبُهُ وَ تَبْقَى عَلَيْهِ تَبِعَتُهُ وَ حِسَابُهُ (شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد، ج‏9، ص209)

آگاه باشيد با دنيا چكار دارد كسى كه براى آخرت آفريده شده؟ و چه كار است او را با مالي كه به زور از او گرفته مى‏شود و فقط رنج حساب و وزر و وَبالش به گردن او مي ماند.

انتهای پیام/