تنها وصیت من توصیه به صبر و بردباری است

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «محمّدحسين باقري» که نام پدرش محمّدكريم است اول فروردین ماه 1342 چشم به جهان گشود. او در دوران دفاع مقدس حین عملیات والفجر هشت در فاو بیست و دوم بهمن ماه 1364 به شهادت رسید.تربت پاکش در گلزار شهدای خیرآباد اراک واقع است.

 آنچه در ادامه می خوانید متن وصیت نامه و پیام شاخص شهیدباقری است. 

بسم الله الرحمن الرحیم

برادر عزیزم! هرگاه دلت گرفت و ناراحت شدی، سری به قبرستان بزن و یادی از قیام و قیامت کن تا شاد شوی. برادرم دوست دارم که بعد از من از دخترم فاطمه خانم خوب مواظبت کنی. خویشان و دوستان! امیدوارم که به ندای «هل من ناصر ینصرنی»امام لبیک گویید و نگذارید به این اسلام و انقلاب کوچکترین خدشه ای وارد گردد و همه‌تان پیرو اسلام و موفّق باشید.

در پایان تنها وصیّت من به شما عزیزان توصیه به صبر و بردباری است. دیگر بیشتر از این وقت شریفتان را نمی گیریم والسّلام  و خدانگهدار. خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. ارادتمند شما  - محمّد حسین باقری. و من الله التوفیق.

پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات

پيام شهيد:برادر عزیزم! هرگاه دلت گرفت و ناراحت شدی سری به قبرستان بزن و یادی از قیام و قیامت کن تا شاد شوی.

شاهد حديثی:قال رسول الله  صلى الله عليه و آله: يُؤتى بِاَحَدٍ يَومَ القيامَةِ يوقَفُ بَينَ يَدَىِ اللّه‏ِ وَ يُدفَعُ إِلَيهِ كِتابُهُ فَلايَرى حَسَناتِهِ فَيَقولُ: اِلهى لَيسَ هذا كِتابى فَاِنّى لا اَرى فيها طاعَتى! فَيُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّكَ لا يَضِلُّ وَ لايَنسى ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتيابِ النّاسِ ثُمَّ يُؤتى بِآخَرَ وَ يُدفَعُ اِلَيهِ كِتابُهُ فَيَرى فيهِ طاعاتٍ كَثيرَةً فَيَقولُ: اِلهى ما هذا كِتابى فَاِنّى ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَيُقالُ: لاَنَّ فُلانا اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ اِلَيكَ.   (جامع الاخبار، ص 412)

پيامبر  اکرم صلى الله عليه و آله فرمودند:روز قيامت فردى را مى‏‌آورند و او را در پيشگاه خداوند نگه مى‏‌دارند و كارنامه‌‏اش را به او مى‏‌دهند، امّا حسنات خود را در آن نمى‌‏بيند. عرض مى‌‏كند: الهى! اين كارنامه ی من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى‏‌بينم! به او گفته مى‏‌شود: پروردگار تو نه خطا مى‌‏كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى‏‌آورند و كارنامه ‏اش را به او مى‏‌دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى‏‌كند. عرض مى‏‌كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را به‌جا نياورده‌‏ام! گفته مى‏‌شود: فلانى از تو غيبت كرد، حسنات او به تو داده شد.


انتهای پیام/