شهید «سیروس آقامحمدی» از شهدای دوران دفاع مقدس است. در دست‌نوشته های به یادگار مانده از او قطعه شعری به یادگار مانده است که در ادامه می خوانید.

شعر

به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید سیروس آقامحمدی، هشتم دي 1347، در شهرستان كرج چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش مخمل نام داشت. تا دوم راهنمايي درس خواند. به عنوان پاسدار وظيفه كميته انقلاب اسلامي در جبهه حضور يافت. دوازدهم آذر 1366، با سمت نيروي واحد مهندسي رزمي در شلمچه با اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در امامزاده محمد(ع) زادگاهش قرار دارد.



متن شعری به یادگار مانده از شهیدآقامحمدی را بخوانید.

ای کاش دل من           /              زدریای محبت پر بود
اگر دریاچه ای بود           /                هم بس بود
که آن را باز می کردم زخانه       /     که شاید پر کند زمهر پدر و مادرم را
پدر مادر را از بیداد بازداشتی     /    دل خود اندوهگین و ما را شاد داشتی
زنامه دلت را شاد بسازم         /       که شاید پرکند محبتت را
خریدی دل من را ....           /       چرا اینکه روی من تو بودی
زتو یافتم دوستی محبت را     /      محبت در دلم دانم چنان است
          و می دانم که دریای دلت همچون روان است
غم بیداد دارم زدوستی
دوست گرفتن سهل و آسان بود 
 ولی ای دوست بدان دوست نگه‌داشتن بس مشکل بود
من در این سنِ جوانی زجهان سیر شدم  
صورتم گرچه جوان است ولی پیر شدم
من به مردن راهیم اما نمی آید اجل
بخت بد من از اجل هم ناز می‌باید کشد
شعله‌ای بی‌ثمرم بهتر که خاموشم کنید  
روی مردن می روم با خاک هم آغوشم کنید
خدایا این سفر کن بر من آسان    /     که بار دیگر ببینم روی ماهش را

راننده های بولدوزر در سنگر مهندس رزمی
رضا راننده بولدوزر
سیروس آقا محمدی

شعر

انتهای پیام/ 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده