راهِ‌کربلا را با برداشتنِ اسلحهِ من بازکنید
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهیدسیروس آقامحمدی، هشتم دي 1347، در شهرستان كرج چشم به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش مخمل نام داشت. تا دوم راهنمايي درس خواند. به عنوان پاسدار وظيفه كميته انقلاب اسلامي در جبهه حضور يافت. دوازدهم آذر 1366، با سمت نيروي واحد مهندسي رزمي در شلمچه بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در امامزاده محمد زادگاهش قرار دارد.
متن وصیت‌نامه شهیدآقامحمدی را در ادامه بخوانید.
هر فردی از بنده نوع بشر لازم و واجب است، وصیت نماید. علی هذا، لطف الهی شامل حال این‌جانب، سیروس آقامحمدی شد، وصیت به این مضمون که عازم به جبهه به فرمان امام خمینی کبیر برای دفاع از اسلام و ناموس و مملکت ایران اسلامی هستم؛ مگر هفتاد و دو تن یاران امام حسین (ع) از جمله حر حضرت علی اکبر (ع)، حضرت قاسم(ع)، حضرت زینب(س) را و حضرت امام زین العابدین(ع) بیمار که شتربرهنه سوار کردند مگر خون ما از آنها رنگین‌تر است. به پدر مادر و برادران خود توصیه می‌کنم اگر شهید شدم، گریه نکیند. به‌جای گریه اسلحه من را بردارید. از آنجا که من شهید شدم. راه بپیمائید و راه کربلا باز کنید. مردم بروند زیارت امام حسین (ع) و یارانش و ثوابش به‌روح هم‌سنگرهای بی سنگر برسد. اسلام علیک یا ابا عبدالله و سلام علیکم و رحمته. هشتم خرداد ماه 1366
یا علی اکبر حسین دریاب
الهی کام ناکامان برآید
شب هجران بیماران سرآید
غم تنها و درد جدائی
ز هر درد و غمی مشکل تر آید
خدایا رحم کن بر حال صغرا
که عمر رفته بار دیگر آید
من وصل پدر هیها هیهات
مرا کی این یاور آید
که عباس آن عموی تاجدارم
چوبخت نوجوان از در درآید
نشست روز شب چشم براهست
که از در زینب غمپرور آید
براه کربلا در انتظارم
که لیلا با علی اکبر آید
بغیر از این ندارم آرزویی
که خورشید اقبالم برآید
چو خوش باشد که بعد از نامیدی
سکینه یا علی اصغر آید
تخت عروسی در مدینه
که قاسم با عروس مضطر آید
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: اميدوارم با به شهادت رسيدنم گناهانم از بين برود.
شاهد قرآنی : وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ .(آل عمران / 169)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند مرده مپندار بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
انتهای پیام/
