درکِ مفهومِ شهادت، فرزندان را شهادت طلب بار میآورد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهیدمحمدرسول شهبازي، بيستم بهمن1344، در شهر هشتگرد از توابع شهرستان ساوجبلاغ به دنيا آمد. پدرش ابراهيم، كشاورزي ميکرد و مادرش صفيه نام داشت. دانش آموز دوم متوسطه بود. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. بيست و دوم مهر 1361 ، در سومار توسط نيروهاي عراقي بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي روستاي سعيدآباد تابعه زادگاهش واقع است.
آنچه در ادامه می خوانید متن وصیت نامه و پیام شاخص شهیدشهبازی است.
بسم الله الرحمن الرحیم
عاشورایی دیگر در کربلایی دیگر و اینکه اینان یاران حسیند که اینچنین در راه رسیدن به یگانه معشوق خویش و برای یافتن رضای پروردگار و نجات دین اسلام و مکتب قرآن مشتاقانه و آگاهانه بر خصم زبون هجوم برده و در دل تاریکی شب با نور ایمان سیلی از خون جاری می سازد.
کم کم احساس می کنم که می توانم شاهد زیبای شهادت را تنگ در آغوش بفشارم و تا ابد از خود جدا نکنم زیرا امکان شهادت ما با خدمت در سپاه انقلاب که در خدمت اسلام و مسلمین است می باشد و این شهادت بهزودی نصیب من خواهد شد. خدایا! ناامید نیستم من در خود به هیچ وجه لیاقت شهادت نمی بینم ولی اینقدر می دانم که تو توبهپذیر هستی.
برادران و دوستان و همراهانم! شهادت یک انتخاب است، انتخابی آگاهانه و مشتاقانه. حرکتی است شتابدار به سوی معشوق که نصیب هرکس نمی شود. شما باید خود شهادت را فهمیده باشید تا فرزندانی شهادت طلب بار آورید. عزیزانم! این راهی بود که من به وسیلهی ایمانم انتخاب کرده ام باشد که شما ادامه دهندهی راهم باشید.
مادر...
جبهه از نام تو یابد ابرو / لاله از خون توگردد سرخ رو
بانگ تکبیرتو پیچیدهرزمان / زیر طاق نیلگون آسمان
مادرم! ای تنها شمع من! هم اکنون در زیر چتر نورانیّت تو بال و پَر گرفتم. شما همانند زهرایی هستی که در دامن خود فرزندی بزرگ کردی. پدر عزیزم! مرا ببخش که نمی توانم تو را در کارهایت یاری نمایم. ای پدر پیرم! مرا می بخشید به امید اینکه همگی شما که سلامت باشید و رزمندگان را در جبهه های حق علیه باطل دعاگو. پدرم! سالها صبر و تحمّل کردی مانند علی (ع) و با بزرگواری مرا پروراندی چه کنم دیگر وقت نیست.
دومین روز از حرکت ما از ده می گذرد، ای خدا! دَلو، آتش گرفته و برای بردن و انتقال دادن ما به جبهه های مقدّم کردستان. گاهی فکر پدر و گاهی فکر مادر گاهی در فکر جبهه و اینها همچنان با شلیک گلوله های ضدّهوایی فکرم را مغشوش می کند. الان با دوستان نشسته ایم و دو نفر از دوستان در حال خواندن دعای کمیل هستند و دیگری که صَفر نام دارد. قرآن می خواند و یکی دیگر در حال نوشتن شعر است.
خانوادهی عزیزم! بر شهید گریه جایز نیست و شما نیز به یکدیگر تسلیت نگویید. آری، اگر مرا شهید حساب می کنید. پس اگر ادامه دهنده ی راهم هستید در پشت تابوتم بیایید. مرا در کنار دوستان شهیدم محمود شریفی و موسی خیلفرهنگ خاک کنید. نمازهای جماعت را فراموش نکنید و امام را دعا کنید. دیگر وقت عروج است، خاحافظ.
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: نمازهای جماعت را فراموش نکنيد و امام را دعا کنيد.
شاهد حديثی: قال رسول الله(ص): صَلاةُ الرَّجُلِ فِي جَمَاعَةٍ خَيْرٌ مِنْ صَلاتِهِ فِي بَيْتِهِ أرْبَعِينَ سَنَةً.(مستدرک الوسائل، ج 6، ص 446)
رسول خدا (ص) فرمودند: يک نماز جماعت بهتر از چهل سال نماز فُرادی در خانه است.
انتهای پیام/