وصیت من، راه من است
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید رضا افراسيابي، یکم خرداد 1344، در شهرستان نهاوند ديده به جهان گشود. پدرش عبادالله و مادرش خانم شاه نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. نوزدهم اسفند 1362، در جزيره مجنون عراق طی عملیات خیبر با اصابت گلوله به سر، شهيد شد. پیکرش را در بهشت‌زهراي شهرستان تهران به خاك سپردند.
متن وصیت نامه و پیام شاخص شهید افراسیابی را در ادامه بخوانید.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
* وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلُوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ * ( آل عمران/169)
مپنداريد كساني كه در راه خدا كشته مي‌شوند مرده اند بلكه آنان زنده اند و نزد خداي خود روزي مي‌خورند. اين‌جانب رضا افراسيابي وصيّت خود را به نام خداوند در هم كوبنده‌ی ستمگران آغاز مي‌كنم. در متن وصيّتم اولا به پيشگاه مقدّس امام زمان (عج) يگانه منجي عالم بشريّت و نایب بر حقّش حضرت آيت الله العظمي امام خميني سلام و درود مي فرستم، سلام و درود به خانواده هاي شهدا و معلولان و مجروحان، با سلام و درود به رزمندگان كفر ستيز اسلام در تمامي جبهه‌هاي حق عليه باطل.
از خداوند متعال مي‌خواهم زندگي مرا به شکلی قرار دهد كه براي اسلام ثمر بخش باشد و بميراند وقتي كه مُردنم از زندگيام ثمر بخشتر باشد. وصيّتم به امّت شهيدپرور و حزب الله اين است كه وصيّت من، راه من است.
پدر بزرگوارم! در مرگ و شهادتم ناراحت نباشيد، زيرا كشته شدن من در راه خدا و دين است. مادر مهربانم! براي من گريه نكنيد و داغ يك قطره‌ی اشك را در دل منافقان از خدا بي‌خبر بگذاريد، مي‌دانم كه براي من چه مشقّت هايي كشيده ايد. از شما مي‌خواهم كه مرا حلال كنيد چون من نتوانستم خدمتي آنچناني براي شما بكنم. برادرانم! خواهرانم! عاجزانه مي خواهم كه اين بنده‌ی حقير را ببخشید که نتوانستم دِين خود را نسبت به شما عزيزان اَدا كنم.
زندگي چيزي نيست جز عقيده و جهاد در راه آن
از شما مي خواهم كه حسين‌وار و زينب‌وار زندگاني را دوست داشته باشيد تا پاسدار حرمت خون شهيدان گران‌قدر اسلام و انقلاب باشيد. برادران عزيز! از شما مي‌خواهم جبهه را خالي نگذاريد و هميشه پيرو خطّ امام باشيد. از كليّه‌ی فاميل و دوستان و آشنايان عاجزانه طلب مغفرت مي‌كنم و از شما مي‌خواهم اگر سر قبر من آمديد، براي من گريه نكنيد، بلكه براي حسين (ع) گريه كنيد. وقتي كه شما يقين داريد كه شهيدان زنده اند، پس چه جاي گريه است. من برای خدا جهاد كرده ام نه براي چيز ديگري، چون زندگي چيزي نيست جز عقيده و جهاد در راه عقيده، گمان نكنيد كه آنان كه كشته شده اند مرده‌اند آنان زنده‌اند و نزد خدای خود روزي مي‌برند. از خانواده‌ام مي‌خواهم كه مرا در كربلاي ايران در بهشت زهرا به خاك بسپارند. خدايا، ستاره‌ها كه رفتند تو خورشيد را نگهدار.
مبادا خويشتن را واگذاري / امام كوفه را تنها گذاري
زخون هر شهيدي لاله رَست / مبادا روي لاله پا گذاري
بارالها، نمي‌خواهم كه در بستر بميرم/ آرزو دارم كه در دل سنگر بميرم
بارالها، نمي‌خواهم كه در بستر بميرم / ياريم كن تا براهت در دل سنگر بميرم
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد: من برای خدا جهاد كرده ام نه براي چيز ديگري چون زندگي چيزي نيست جز عقيده و جهاد در راه عقيده.
شاهد قرآنی: وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ....( حج/ 78)
و در راه خدا چنانكه حق جهاد [در راه] اوست جهاد كنيد اوست كه شما را [براى خود] برگزيده و در دين بر شما سختى قرار نداده است...
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره فرهنگی و تبلیغات
