همقطاران و همكارانِمن، با شهادت من مسووليت تك‌تك شما زيادتر ميشود
به گزارش نوید شاهد البرز؛شهید "نجف اللهیاری" پانزدهم شهریور ۱۳۴۷ در روستای اسمرود ازتوابع شهرستان خلخال به دنیا آمد. پدرش علی‌محمد و مادرش ناردانه نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم دی ۱۳۶۶ در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به شکم شهید شد. پیکر وی را در زادگاهش به خاک سپردند.
آنچه در ادامه می‌خوانید متن وصیت‌نامه شهید نجف‌الله‌یاری است.
بسم الله الرحمن الرحيم
*و مَن يُقاتلُ في سَبيلِ الله اوْ يَغلِب فَسوفَ نوليهُ اجراً عَظيمْ.*
" و هر كس در راه خدا جهاد كند و كشته شود و يا پيروز گردد به‌زودي پاداش عظيمي به او عطا خواهيم كرد." با درود فراوان بر منجي عالم بشريت و نائب برحقش امام خميني و با سلام بر شهيدان گلگون كفن ايران وصيت نامه ام را به اين متن آغاز مي‌كنم. خداوندا، من يك موجودي ضعيف بودم كه امانت داده بودي كه راضي شدي اين امانت را پس بگیري.
در دلداری به مادر؛ علی‌اکبری دیگر
خدايا، گناهان من را ببخش كه چنان لياقت ندارم كه با تو راز و نياز كنم زيرا كه بندة روسياه تو هستم. مادرم، در سوگ من اصلاً ناراحت نباش و چنان صبور باش كه دشمنان سوءاستفاده نكنند. ميدانم كه چندان از شهادت من ناراحت خواهي شد، چون اكنون نوزده سال دارم و برايم زحمت كشيدي. نه ما من را به زحمت نگه داشتي و در كنار نگهداري سختي و بيخوابي كشيدي. هر موقع كه من را به ياد انداختي علي اكبر و تمامي شهيدان را به ياد بياور و در سوگ من لباس سياه مپوش. اگر كه جنازة من به وطن نيامد اصلاً ناراحت مباش. هر شب جمعه به كنار قبر شهيدان برو و من را هم ياد كن و نماز يوميهات را هر روز بخوان. برادرم! اگر شهيد شدم اسلحه من را روي زمين مگذار و سنگرم را خالي نكن. با برادرانت و خواهرانت چنان مهربان باش تا خدا با تو مهربان باشد. مسجد را خالي مگذار. هم قطاران و همكاران من اگر من شهيد شوم مسووليت تك‌تك شما زيادتر ميشود. شما بايد به پايگاه برويد. مادر جان! من كه پدر ندارم پس تو بايد از بچه ها نگهداري كني و با آنها خوش رفتاري كن و از بچهها برايم حلاليت بخواه.
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته.
پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات
پيام شهيد : اگر كه جنازة من به وطن نيامد اصلاً ناراحت مباش
شاهد قرآنی : وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ .(آل عمران / 169)
هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شدهاند مرده مپندار بلكه زندهاند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره فرهنگی و تبلیغات
