کمترین خدمتی که شهید اصفهانی می‌توانست به انقلاب بکند، چه بود؟

متن وصیت‌نامه شهید اصفهانی را در ادامه بخوانید.

بسم الله الرحمن الرحیم

آنان که در راه خدا کشته می‌شوند مرده مپندارید بلکه زنده هستند و در نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.

آگاه باشید که من راه خود را آگاهانه انتخاب کردم

پس اگر چنین هست چرا باید برای شهید گریه کنیم و برای آنان ناراحت باشیم؟ من از مادر عزیزم می‌خواهم برای من زیاد گریه نکند چون اگر منافقان ببینند خوشحال می‌شوند. من می‌دانم که مادرم برای من خیلی زحمت کشیده و من نتوانستم جواب زحمات او را به نیکی بدهم، چه کنم که نمی‌توانستم جبهه را رها کنم، چگونه جبهه را رها می‌کردم که تمام کفر برای نابودی اسلام بسیج شده بود؟! بدانید و آگاه باشید که من راه خود را آگاهانه انتخاب کردم و به حقّانیت راه امام پی بردم.

من در این راه تحقیق و مطالعه کردم و عاقبت به این نتیجه رسیدم که کمترین خدمتی که می‌توانستم به این انقلاب کنم این بوده که جان ناقابل خود را در راه این انقلاب فدا کنم. من از ملّت شهیدپرور ایران می‌خواهم که همان‌طور که همیشه در صحنه بودند و به جبهه‌ها کمک می‌کردند باز در صحنه باشند و به جبهه‌های حق علیه باطل کمک کنند و حسین زمان خمینی کبیر را تنها نگذارند. از برادرانم می‌خواهم که درس خودشان را ادامه بدهند و اسلحه‌ی به زمین افتاده‌ی مرا بردارند و از اسلام دفاع کنند. توصیه‌ی دیگری که من به خانواده‌ی خودم می‌کنم این است که برای من خرج ندهند و خودشان را زیاد به زحمت نیندازند. از کلیّه‌ی خانواده و دوستان و آشنایان می‌خواهم که اگر از دست این‌جانب‌، بدی دیده‌اند مرا حلال کنند. خدایا! گناهان ما را ببخش و ما را از آتش دوزخ نجات بده. خدایا! عمر رهبرکبیر انقلاب را زیاد بگردان. خدایا! رزمندگان اسلام را پیروزشان بفرما. والسّلام.

پيام شاخص شهيد بزرگوار بر اساس متن وصيّت نامه و مطابقت با آيات و روايات

شهادت در راه خدا

پيام شهيد: من در این راه تحقیق و مطالعه کردم و عاقبت به این نتیجه رسیدم که کمترین خدمتی که می‌توانستم به این انقلاب کنم این بوده که جان ناقابل خود را در راه این انقلاب فدا کنم.

شاهد قرآنی: وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ. ﴿ بقره/ 207﴾

و از ميان مردم كسى است كه جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏فروشد و خدا نسبت به [اين] بندگان مهربان است .

گریه ما نه به‌خاطر شهادتت است که سعادتی بس بزرگ است که نصیبمان شده، بلکه به خاطر جدایی مان از کاروانی است که با شادی و سرور رفت و درد جا ماندن را بر ما نهاد و ما را با هستی پر از فراز و نشیب تنها گذاشت و داغ فرزندان و پدرهایی را بر دلها گذاشت.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری