جان ناقابلم را هدیه به راه پربرکت امام حسین (ع) میکنم
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید
«یداله بهزادپور» در بیست و ششم شهریور ماه 1345، در شمیران در خانواده ای مذهبی دیده به جهان
گشود. وی هفت سالگی به مدرسه رفت و تا سال اخر دبیرستان به تحصیل خود ادامه داد.
در
سال چهارم دبیرستان مشغول به تحصیل بود که تصمیم گرفت برای دفاع از کشور راهی جبهه
شود و درس و مدرسه را رها کرد و راهی جبهه های نبرد شد.
سرانجام
در تاریخ بیست و دوم اسفند ماه 1365، پس
از رشادتهای فراوان در عملیات کربلای پنج توسط دشمن بعثی به شهادت رسید.
تربت پاکش در بهشت زهرا تهران نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.
دلنوشته به یادگار مانده از شهید «یدالله بهزادپور» را در ادامه میخوانیم.
خدا را شكر ميكنم كه به من عنايت فرمودي وتوفيق عطا كردي كه بيايم دراين مكان عرفاني و دراين مكان خلوص و ايثار حاضر شوم و تورا شكر ميگويم كه عمرجواني مرا در زماني قراردادي كه بتوانم خودرا اصلاح كنم و خودرا بسازم. اگرچه آنقدر گنهكارم و آنقدر روسياه هستم كه نمــيدانم چه كنم و بازخدايا تو راشكر مـيكنم كه پدر و مادري به من عطا كردي كه من در اين راه آنــچنان تربيت كردند كه قدم در اين راه نهادم و يقين دارم كه تونيز از آنان خشنودي و از تو ميخواهم سلامتي و نصرت عطايشان فرمائي و شكرديگر من ازبراي اين ميباشد كه امام عزيزمان و رهبر كبير انقلابمان حضرت امام خميني رابراي ما فرستادي و در زمان ماقراردادي تاما را آگاه سازد و به راستي اگرايشان نبودند، معلوم نبود عاقبت ما چه ميشد و ما الان كجا بوديم، امامي كه به ما آنچنان درسي داده است كه هيچ يك از معلمان و استادان دنيا نميتوانند آن درس را بدهند و همچون اجداد خود و سروران و مولايان خود از حضرت رسول الله(ص)گرفته تا حضرت مهدي(عج)مارا به تقوا و نظم و مبارزه بانفس و صبر و استقامت دعوت كرد و مارا ازچنگال جهل و فساد نجات داد.
اي خداي بزرگ ترا به مقربان درگاهت ترابه جان مهدي(عج)زهرايت قسمت ميدهيم اين اسوه و الگو و يگانه آگاه سازنده ما دراين دوران راتا انقلاب مولا و آقايمان امام زمان (عج) و حتي دركنار ايشان طول عمر همراه باعزت و سلامتي عنايت بفرما و لحظهلحظه از عمرما بكاه و برعمر او بيفزا. خدايا، تاظهور دولت يار خميني رابراي ملت ما نگهدار و خدايا، ارواح طيبه شهداي اسلام راشاد فرما ازصدر اسلام تاكربــلاي امام حسين(ع) و ازكربلاي امام حسين تاكربلاي ايران شهدائي كه بارفتن خودبه ما آموختند كه اگراسلام راميخواهيم واگر برپاشدن احكام الهي راميخواهيم بايد جانفشاني كنيم واي خداي بزرگ ماهم همآوا باشهدايمان اين ندا راسرمي دهيم كه اي امام حسين(ع) اگرعاشورا نبوديم كه به نداي «هل من ناصر ينصرني» تولبيك بگوئيم اما الان به نداي فرزندت پيرجماران لبيك ميگوئيم و اين جان ناقابل خود را هديه راه پربركت وجاوداني امام حسين (ع) مي كنيم و خدايا ازتو ميخواهيم كه مارا دراين راه ثابت قدم بدار و مرگ ما را شهادت درراه خودت عطا فرما من اين دعا را نه ازروي هوس ميگويم بلكه آرزويم هست باحرف دل ميگويم.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری