گذری بر وصیت نامه مدبرانه شهید کربلای هشت؛ جعفر بیات
نوید شاهد البرز؛ شهيد «جعفر بيات» در سال 1347، در خانواده‌ايي مذهبي و متدين در شهرستان كرج ديده به جهان گشود. دوران طفوليت را همچون كودكان ديگر سپري كرد و در سن هفت سالگي براي كسب علم و دانش وارد مدرسه شد و به تحصيل پرداخت و دوره ابتدايي را با موفقيت هرچه تمامتر به پايان رسانيد. وی برای امرار معاش به كار مشغول شد و بعد از مدتي ازدواج كرد كه ثمره اين ازدواج خجسته يك فرزند پسر مي‌باشد.
او بعد از پيروزي انقلاب اسلامي وارد بسيج شد و به دفاع از دستاوردهاي انقلاب اسلامي كه ثمره خون هزاران شهيد بود، پرداخت و در پي شروع جنگ تحميلي به طور مستمر به رزمندگان اسلام خدمت مي‌كرد و بعد از مدتها فعاليت در پشت جبهه سرانجام به سوي ميدانهاي نبرد شتافت و به مقابله با كفرستيزان مشغول شد. تا اينكه سرانجام در تاريخ هشتم فروردین ماه 1366، در عمليات ظفرمند كربلاي هشت در منطقه عملياتي شلمچه با اصابت تركش به درجه رفيع شهادت نائل گرديد و پيكر مطهرش در گلزار شهداي «بي‌بي سكينه» به خاك سپرده شد.
فرازی از وصیت نامه شهید« جعفر بیات» را در ادامه می خوانید:
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان
«گمان مبرید که کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه انان زنده اند در نزد خدای خویش روزی می خورند.»
با درود بی کران بر حضرت مهدی صاحب الزمان(عج) اینم یگانه منجی عالم بشریت و ستاره تابناک امامت و با سلام بر نائب بر حقش رهبر کبیر انقلاب و قائم مقام رهبری حضرت ایت اله منتظری و بر تمام شهدای اسلام از صدر اسلام تا کربلای ایران و بر تمامی خانواده های مفقودین شهدا و اسرا و بر تمامی رزمندگان اسلام و به تمامی خدمت گزاران به انقلاب اسلامی ایران و با درود بر شما ای پدر گرامیم از تو می خواهم مرا حلال کنی چرا که با هزار زحمت مرا بزرگ کردی و امید داشتی در سن پیری عصای دست تو باشم اما بدان که اسلام به مراتب بالاتر از اینهاست و همه باید در راه اسلام فدا شویم. پدرم بدانکه ما سالهای سال حسین، حسین می گفتیم الان موقع عمل است باید با نثار خون خود به ندای مظلومانه امام امت لبیک بگوییم. پدر عزیزم از تو می خواهم که در خرج کردن من اصراف نکنی.
با سلام بر تو مادرم از تو می خواهم که با شنیدن خبر شهادت من بی تابی نکنی و صبر را پیشه کرده و برای دیگر مادران شهدا الگو باشی. مادر عزیزم! من امانتی پیش شما بودم و شما خوب امانتداری کردی و مرا مجددا به پیشگاه خداوند تقدیم نمودید و من به جایی رفتم که متعلق به همانجا بودم امیدوارم که شما نیز مرا حلال کنی.
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک * چند روزی قفسی از بدنم ساخته اند
سخنی با همسر عزیزم : همسر خوبم از تو می خواهم که از الگوی زنان حضرت فاطمه پیروی کرده حجابت را حفظ کنی و الگوی برای دیگران باشی و فرزند جدیدمان را طوری تربیت کنی که خدا و رسول سفارش کرده یعنی اگر پسر بود اسم او را میثم و اگر دختر بود اسم او را سمیه بگذارید و او را خوب تربیت کن.
اما چند سخنی با امت حزب اله مرداباد؛ افرادی که توانایی و قدرت
جنگیدن را دارند می خواهم که به جبهه ها بیایند و علاوه بر جنگیدن به تزکیه نفس
خود بپردازند و دیگران را هم به این امر مهم نصیحت کنند و در مراحل بعدی انقلاب
یاور و پشتیبان انقلاب و امام عزیز باشند و هیچگاه خدای نکرده دل سرد نشوید و در
انتظار نصرت الهی باشید زیرا نصرت الهی نزدیک است.
ای کسانیکه در این انقلاب سهمی ندارید و حتی بر مخالف با این انقلاب الهی کار می کنند این افراد باید بدانند وقتی نصرت فرا رسد دیگر جایی در بین مردم و خانواده های شهدا ندارند مگر اینکه توبه کنند و خود را وقف این انقلاب و اسلام نمایند. همانگونه که در سوره مبارکه نصر امده هنگامی که نصرت فرا رسد، خواهی دید که مردم به دین گرایش پیدا می کنند یا داخل دین می شوند. فوج، فوج پس تسبیح کن خداوند را، حمد کن او را، توبه کن نزد او که بهترین توبه پذیر است. در اخر از همه عزیزان می خواهم نماز را به جماعت بخوانید و به دعاها بیشتر اهمیت دهید و در ان شرکت کنید و در نمازهای جمعه شرکت کنید و اگر می توانید نماز شب را بخوانید. امیدوارم که به سخنانم جامه عمل بپوشانید. مرا فراموش نکنید. در اخر از همه می خواهم از خداوند متعال مغفرت و امرزش مرا بخواهید و خودتان نیز مرا عفو کنید.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام
دعا به جان امام عزیز یادتان نرود
وصیت نامه برادر کوچک شما جعفر بیات
خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار.
مورخه بیست و پنجم اسفند ماه 1365
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
