یادداشتی که بعد از عملیات فتح المبین نوشته شد
سهشنبه, ۰۷ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۳۸
کدام آیه بزرگتر از شهیدی است که آگاهانه و خالصانه بدون کوچکترین چشمداشتی به دنیا و غیر خدا ، با شوق و اشتیاق به استقبال پروردگارش می شتابد؟
یادداشت شهید«مهدی شرع پسند» را در ادامه می خوانید:
امروز روز دهم فروردین ماه است؛ عملیات فتح المبین تمام شده است و ما عده ای از برادران مجاهد و رزمنده را که از سلامتی برخوردار بوده اند به شهرهایشان فرستادیم، این مرتبه تعداد شهداء و مجروحین خصوصا" از برادران اعزامی ازکرج قدری زیاد بود و من این روزها در پیشگاه خدا بشدت احساس قصور می نمایم ، البته نه قصور در انجام امور نظامی بلکه نگرانی من بیشتر از این جهت است که این بار من در موقع عملیات پشت سر برادران قرار داشتم و تا حد زیادی از تیر رس دشمن محفوظ بودم و برادران ما که مشغول شکستن خط دفاعی دشمن جنایتکار بودند به سبب جلو بودنشان و به دلایل دیگری تعدادی شهید و مجروح می کند که عقب ایستادن و مثلا" فرماندهی کردن به نوعی خود را حفظ کردن نیز در خود مخفی دارد و این مسئله که دوستانی و برادرانی بسیار ارزشمند و عزیز شهید می شوند چنان پیمان محکمی و میثاق غلیظی است که به هیچ روی نمی توان آن را نقض کرد و هر لحظه برادران شهید که خداوند بر مراتبشان بیفزاید، جلو روی انسان ایستاده و به صراحت انسان را به تلاش بیشتر و جدیت و پشتکار می خوانند و به سبب شهادتشان یعنی آشکار بودن حضورشان و شهادت دادنشان بر صدق و کذب اشخاص و به دلیل اینکه باذن الله اجازه شفاعت دارند، براستی انسان حیا می کند.
اگر ما فقط یکی از شهدایمان را شاهد اعمال خود بدانیم هیهات که کوچکترین سهو و خطائی از ما سر زند، چه رسد به معصیت العیاذبالله و اینکه ما مرتکب تخلفاتی می شویم و عصیان و نافرمان می کنیم و هیچ یک از اعمالمان آن طور نیست که باید باشد، به سبب غفلت و نسیان است که شیطان باعث آن و نفس ضعیف هوا پرست پذیرنده آن است. بعضی از برادران شهید، قبل از شهادتشان هم دارای چنان کمال روحی و معنوی و اخلاص و پاکی و صداقت و عرفان و زهدی بودند که ای کاش قطره ای از دریای معرفت و خلوصشان بر کویر وجود ما بچکد و پرتوی از نور حیاتبخش آنان بر ظلمتکده نفس یاغی مابتابد تا قلوب کدر و سیاه ما را اندک شفافیت و جلائی بخشد. ما در مقطعی از تاریخ واقع شده ایم که آیات الهی به روشنی و صراحت ما را به هدایت می خوانند.
کدام آیه بزرگتر از شهیدی است که آگاهانه و خالصانه بدون کوچکترین چشمداشتی به دنیا و غیر خدا ، با شوق و اشتیاق به استقبال پروردگارش می شتابد؟
کدام چراغ هدایت فروزنده تر از جوان 18 ساله ای است که نماز شب می خواند و آرزوی لقاء رب و پروردگار خویش می نماید و جانش در قالب جسم پست دنیوی بی قراری می کند ؟ از این برادران کسانی هستند که به یقین اگر نبی اکرم (ص) الان می بود آنها را در کنار خویش می نشاند و در خیل این انصارالله و عارفانی هستند که یک شبه ره صد ساله پیموده اند و راهی را که اهل الله سابقا با سالها ریاضت و مشقت و عبادت می پیمودند و تازه بعضی شان موفق می شدند اینها همان راه را یعنی راه وصول به حق و فنای فی الله و عشق و محبت الله را با توجهی و لحظاتی راز و نیاز و بریدن از ما سوی الله و پیوست به الله می پیمانید.
دیده شده که اینها نظر به بهشت هم ندارند و کمتر از دیدار پروردگار را طبع با کرامتشان نمی پذیرد. بعضی شان در کوچکترین حرکات و حالاتشان هم توجه به خدا دارند، از لغو بشدت می پرهیزند نسیان و فراموشی از یاد خدا کم گریبانگیرشان می شود، با وجود کمی سن همچون بزرگان با تدبیر تعقل و طمانینه سخن می گویند و رفتار می کنند و غذا و پوشاکشان حساب دارد. حرف زدنشان هم میزان دارد و اگر نبود دستور اسلام که از رهبانیت منع کرده اند، اینها در میان جمع قرار نمی داشتند و آرام نمی گرفتند، پیغمبر فرمود : رهبانیت امت من جهاد است و اینها راهبان و عابدان و تائبان و منیین و مستغفرین در اسحارند. بعضی از آنها در لحظه های شهادت چنان آرام و مطمئن هستند که پیداست رجوع به پروردگارش نموده و داخل دربندگان خاص او و داخل در بهشت او می شوند هم خدا از آنها راضی و هم آنها از خداوند و از عمل خویش راضیند.
چه قدرلذت بخش است که انسان با آرامش خاطر به ملاقات پروردگارش برود و با وجه ابیض محشور گردد و در رحمةالله واقع شود. خداوند ما را توفیق بندگی عنایت فرماید و از گناهان ما در گذرد و سیئات ما را بپوشاند و ما را با نیکان بمیراند و شهادت را نصیب ما فرماید. خداوند امام را حفظ کند که اسرافیل بود و در صور دمید و ما را از اجداث به سوی پروردگارمان به شتاب وا داشت و دوم عیسی بود سخنش و ما را زنده کرد به زندگانی واقعی و الهی و موسی بود و با افکند عصایش فرعون را سرنگون کرد و ابراهیم بود و ما را به یکتا پرستی و کناره گیری از بتان فرا خواند و ما را از عبادت شیطان که عصیانگر و یاغی درگاه خدا بود بر حذر داشت و این انقلاب را بر پا کرد تا آتشی باشد و قبسی از نار هم برای روشن نمودن راه و هم برای گرم کردن زندگانی ما مردگان و داوود بود و آهن قدرت ابر قدرتان را پیش چشم اراده ما مسلمین نیز فرمود تا مقهور آن نشویم. خداوند همه علمای بر حق اسلام و منادیان توحید و عدالت را موفق بدارد و در ظهور امام عصر ارواحنالترب مقدمه الفداء تعجیل فرماید. خداوند ما را امت فرمانبردار و فداکار و شایسته ای برای محمد (ص) و شیعیان خالص و صادقی برای علی و اولادش و پیروان محکم و استواری برای رهبر انقلاب امام خمینی قرار دهد.
خداوند هر چه زودتر کاخهای ظلم و ستم را که بر شانه های ملل مظلوم سنگینی می کند بر سر کاخ نشینان ویران نماید و شر آنها با به خودشان متوجه کند .... فروردین ماه 1361
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
نظر شما