شهید حسین شادفر: راه شهیدان را ادامه دهید تا خون شهیدان پایمان نشود

نوید شاهد البرز؛ شهید « حسین شادفر» که نام پدرش «ابراهیم» در سال 1345، در تهران چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا مقطع سیکل ادامه داد و در دوران دفاع مقدس برای دفاع از آب و خاک این مرزو بوم پا به عرصه جنگ تحمیلی گذاشت و در کسوت رزمنده اطلاعات از خود رشادت های فراوان به جا گذاشت و در تاریخ شانزدهم دی ماه 1367، در اثر سانحه ای در بندرعباس به شهادت رسید. تربت پاک شهید در امامزاده طاهر کرج نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.

فرازی از وصیت نامه شهید«حسین شادفر» را در ادامه می خوانیم:

بسم الله القاسم الجبارين «انا لله و انا اليه راجعون »، « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعًا »

اى كسانيكه ايمان آورده وسلاح جنگ برگيريد و آنگاه دسته دسته يا همه با هم به يك باره انفرادی براى جهاد بيرون رويد . ( قرآن مجيد )

با سلام و درود بر رهبر كبير انقلاب وبا سلام ودرود بر تمامى رزمندگان در جبهه ها و با سلام و درود بر خانواده ها عزيزان از جمله پدر ومادر گرامى و با سلام و درود به امت قهرمان وشهيد پرور و هميشه در صحنه اولا من از شما امت قهرمان و ايثارگر شرمنده ام كوچكتر از شما هستم كه به شما پيامى بدهم . پيامم اين است كه اولا همينطور كار زار كنيد. با دشمنان و كافران و بجنگيد و بغرید كه پيروزى هميشه با شما است.

که ايثارگر و با ايمانید اين شما بوديد كه حکومت پنجاه ساله رژیم کثیف پهلوی را  سرنگون کردید. هر روز با همبستگيهايتان و با راهپيمايهايتان آمريكا اين شيطان بزرگ را به نابودى و خاری كشانديد و اين شما هستید که حدود بيش از دو سال با يكى از سرسپرده گان آمريكايى در حال نبرد می باشید و هنوز استوار و محكم ايستاده ايد. بله! امتى كه دست و قدرت جوان سعى برسر آن است هيچوقت شكست نمى خورد. اى امت قهرمان با مالها و جانهايتان جهاد كنيد. شايد خداوند در بهشت را بر روى شما بازگرداند. واى كسانيكه به مال و ثروت زياد اتكاء مى كنيد مپنداريدكه اين جهان را كه تو در آن عيش و خوشى مى كنى جهان اكبر است بلكه جهان اصغر است و جهان اكبر خودت هستى كه بايد با هواى نفست مقابله كنى.

من ديگر سخنى با شما امت قهرمان ندارم فقط آخرين سخنم اين است كه مگذاريد كه اين منافقين پست فطرت به كارهايى شومشان برسند با آنها كار زار كنيد و همچنين دعا گوى رهبر كبير انقلاب باشيد و امام را دعا كنيد و امام را تنها نگذاريد و اينكه چند سخنى با پدر و مادرم. پدر و مادر عزيزان كه مانند ديگر پدر و مادران فرزندى در جبهه داشتى اما اين فرزند تو نمى دانست كه در اين آرزو مى رسيد يا نه و من لياقت شهادت را ندارم ولى چنانچه اگر اين آرزو نصيبم شد مرا ببخشيد از اين كه تنهايتان گذاشتم ولى اين علاقه و شوق من بود به اين راه و نمى دانستم از اين بار مسئوليت كه بر قسمت و ارزش صواب در راه خدا و براى رضاى خدا و همچنين ادامه دهندگان را شهيدانى كه ادامه دهنده اين راه بودند سكوت نكردم. از شما تشكر مى كنم كه مرا بزرگ كرديد و برايم زحمت كشيديد و از همه شما مى خواهم كه گناهاى من را ببخشيد و ضمنا براى من اى پدر و مادر و خواهران عزيز گريه زارى شديد نكنيد و لباس سياه برايم نپوشيد چون اين عشق علاقه ها خودم بود و از خداوند متعال مى خواهم كه به تمامى خانواده‌هاى شهدا يك صبر عظيمى بدهد و من ديگر سخنى ندارم و به همه دوستان و برادرانم و دوستان همكلاسيهايم سلام مى رسانم و اگر از من بدى ديدند مرا ببخشند و تنها پيامم به آنها اين امت كه راه شهيدان را ادامه دهيد تا خون شهيدان پايمال نشود. و ضمنا مرا در عين ماهشهر در كنار ديگر شهيدان دفن كنيد. والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری