صبر پیشه کنید؛ صبر پایه دین است

نوید شاهد البرز؛ شهید «احمد علی احمد نوجانی» که نام پدرش «قاسم» و مادرش« فاطمه» است در سال 1336، در کرج چشم به جهان گشود. وی تا پنجم ابتدایی ادامه تحصیل داد و بنا به سنت نبوی ازدواج کرد و ثمره این ازدواج دو پسر و یک دختر است. وی جز کارمندان «شرکت اصلاح نژاد» بود که در دوران دفاع مقدس برای دفاع از خام میهنش به جبهه حق علیه باطل شتافت و به عنوان بی سیم چی در شلمچه رشادت های فراوان از خود به جای نهاد و با اصابت ترکش خمپاره در چهارم دیماه 1365، به شهادت رسید. تربت پاک شهید در «امامزاده محمد کرج» نمادی از ایثار و استقامت در راه وطن است.

وصیت نامه شهید « احمد علی احمد نوجانی» را در ادامه مطلب می خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحيم «انا لله و انا اليه راجعون» سلام بر امام زمان (عج) و اولياء خاص خداوند و سلام بر شهداى اسلام از صدر اسلام تا به امروز و سلام بر امت شهيد پرور و امام امت قلب تپنده امت اسلام و سلام بر خانواده ام و مادر مهربان و برادران عزيزم و كليه خويشاوندان و همسايگان بارى اينجانب احمد على احمدى نوجانى وصيت نامه خود را با چند تذكر شروع مى كنم.

 همانطور كه آقا امام على (ع) به اهل بيت معظم خود فرمود: «اوصيكم عبادالله، بتقوا الله و نظم امركم.» فرمود: خانواده عزيزم و فرزندان گراميم هميشه در زندگى تقواى خدا پيشه كنيد و نظم هم در كنارش قرار دهيد و عمل كنيد. اين حقير هم شما را به اين صفت نيكو سفارش مى كنم و اميدوارم كه عمل كنيد و خدا را بر اعمال خود ناظر بدانيد و بچه ها را خوب تربيت كنيد و در سختى ها صبور باشيد اگر خداوند ان شاء الله عنايت فرمود: در اين جهاد مقدس بر من منت گذاشت و اجرى عنايت فرمود. شما عزيزان هم سهيم باشيد. ان شاء الله و فرزندان اينجانب را قرآن ياد بدهيد كه ما زندگى را بايد با قرآن شروع كرده و عمل كنيم و همچنين وصى خودم را برادرم «نظر احمدى» قرار داده ام و سرپرست بچه ها همسرم باشد و به ايشان وكالت داده ام كه حقوق اينجانب را از اداره بگيرد و خرج بچه ها نمايد.

.....

در پايان ذكر مى نمايم در صورتيكه شهادت نصيبم شد زياد گريه و زارى نكنيد بخصوص مادرم چرا كه من اين راه را انتخاب كرده ام و با آگاهى كامل و اين راه «راه جهاد فى سبيل الله » است همانطور كه خداوند در قرآن فرمود: سوره مبارکه العنكبوت آیه ۶۹
« وَالَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا ۚ وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنينَ﴿۶۹﴾«
و آنها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد کنند، قطعاً به راه‌های خود، هدایتشان خواهیم کرد و خداوند با نیکوکاران است.

آنانكه در راه ما جهاد و كوشش كنند ما به طرف خودمان هدايتش مى كنيم. در ضمن جنازه مرا اگر به دستتان رسيد در «امام زاده محمد» حصارك دفن كنيد. از اين كه مزاحمت ايجاد كردم مرا حلال كنيد. «و السلام عليكم و رحمه الله و بركاته» خدايا! خدايا! تا انقلاب مهدى خمينى را نگه دار.

سلام ديگرم: به مادر عزيزم، مادر گراميم من مى خواهم كه خداوند به شما صبر بدهدكه صبر پايه دين است.

مادر جان! صداى گريه را نگذاريد كه دشمن اسلام و انقلاب بشنود. مادر جان هر موقع گريه مى كنيد به ياد شهيدان كربلا باش به ياد على اكبر امام حسين (ع) گريه كنيد كه شايد با گريه هاى شما خداوند مرا ببخشد.

اى نظر، برادر زحمتكش من مي دانم كه با رفتنم زحمت هاى شما زياد مى شود خداوند را قسم مي دهم بحق حضرت زهراء (س) به جاى اين همه زحمت به شما در اين دنيا زيارت كربلا حسين و در آن دنيا شفاعت امام حسين(ع) قسمت بگرداند. برادر جان! براى تربيت بچه هايم همكارى كنيد، اميدوارم كه بچه ها با شما همكارى كنند.

برادر جان! اگر پيكر من بدستتان رسيد پيكر مرا در «امام زاده محمد» دفن كنيد. هركارى خود مى دانيد انجام دهيد و مرا قبول هست. اميدوارم كه بچه ها با شما همكارى كامل انجام دهند. در وصيت قبلى كه در منزل هست چند مسئله را رعايت كنيد. روزه را انجام دهيد نماز را اگر در دست بود انجام دهيد چون اگر خدا قبول كند يك مقدار خودم انجام داده ام. با همديگر مهربان باشيد.

برادر عزيزم آقا رضا اميدوارم كه خداوند توفيق عبادت بيشتر، به شما و خانواده گرامى شما بدهد و در همه كارهاى خود موفق و پيروز باشيد. برادرجان! ناراحت نباشيد، سرنوشت هر انسان در دست خداوند بزرگ است. اگر گريه كردى براى من از خداوند بخواهيد كه اين قربانى را قبول درگاهش كند اميدوارم كه خداوند به شما سلامتى بدهد كه اگر قسمت بود سر كشى بچه ها از يادت نرود همه شما را به خداوند بزرگ مى سپارم. اميدوارم كه مرا حلال كنيد.

خدمت همسر گرامى! نمي دانم به شما چه بگويم چگونه با شما صحبت كنم مى دانم كه من همسر خوبى و همسنگر زندگانى خوبى نبودم سختى ها را گذاشتم براى شما و رفتم. مي دانم كه شما يك شير زن اسلام و سختى ناپذير هستى چون خيلى به خداوند نزديكی كه خداوند به شما يك قدرت ديگرى داده است. به هر حال خوش به حالت به يك شرط كه صبر را پيشه كنى چون صبر پايه دين است. من خداوند را قسم مي دهم که مانند حضرت زينب (س) به شما صبر بدهد. من اين وصيت نامه را كه مى نويسم نمي دانم چرا كه فكر من اجازه نمي دهد براى شما چيزى بنويسم.

به هر حال اين اسلام است و اين دين ما است كه بايد هم جدا شويم. من شما را در همه كارها خودت را همه كاره مي دانم كه اگر مي خواهى براى تربيت بچه ها با برادرم نظر همكارى كنيد من همه شما ها را به خداوند مى سپارم. ناراحت نباشيد اگر سر مزار من مى آيى قرآن بخوانيد گريه آهسته باشد. چند جمله به فرزندانم، خدايا! تو را قسم به آيه هاى قرآنت، بچه هاى مرا با تربيت و با قرآن آشنا بگردان و به راه راست هدايت كنيد. اى عزيزانم درس بخوانيد كه اسلام به شما نياز دارد.