شهادت افتخاریست که نصیب هر کسی نمی شود
فرازی از وصیت نامه شهید« احمد عادلی گل تپه ئی» را در ادامه می خوانید:
بسم الله الرحمن الرحيم
من احمد عادلى سرباز امام زمان به طور داوطلب به جبهه جنگ حق عليه باطل شتافتم بدين اميدكه ان شاءا... پيروزى نهايى را به دست آوريم يا شهيد شوم كه در هر دو صورت پيروز هستيم.
از پدر و مادر عزيزم و خواهرانم و برادرانم خواهش مى كنم راه شهيدان را كه همان راه انبياء است ادامه دهند.
پدر و مادر عزيزم و خواهرانم و برادرانم و كليه آشنايان و دوستان از شما تقاضا دارم به خاطر رضاى خدا مرا حلال كنيد و مرا ببخشيد اگر ما و شما همديگر را نبخشيم خداوند متعال چطوربگذرد.
از شما تقاضا مى كنم جشن شهادت را ساده برگزار كنيد و مخارج اضافى را به حساب احتياجات ضرورى مملكت كه خود صلاح مى دانيد واريز كنيد .
پدر و مادر عزيزم و برادر و
خواهرانم و آشنايان و فاميل در شهادت من هرچقدر خواستيد گريه كنيد، گريه بر شهيد
ادامه حماسه اوست. ولى طورى كه نشانه ضعف شما نباشد بر نفس خود غلبه كنيد.
شهادت افتخارى است كه نصيب هر كسى نمى شود و خداوند لايق دانسته و بر شما منت نهاده كه اين افتخار را نصيب من و شما گردانده درهر حال خدا را شكر كنيد و به ياد او باشيد به درستى كه ياد خدا آرامش دهنده قلبهاست و مردن حق هر كسى است ، چه بهتر كه انسان در راه حق و رضاى خدا كشته شود.
اى خداى بزرگ تو را شكر مى كنم كه راه شهادت را بر من گشودى و دريچه اى براى فرار از اين دنياى خاكى به سوى آسمانها باز كردى و لذت بخش ترين اميد حياتم را در اختيارم گذاشتى و به اميد استخلاص ، تحمل همه دردها و غم ها و شكنجه ها را مسير كردى .
هرنفسى سرانجام رنج و سختى مرگ را مى چشد و ما شما را به بدو نيك مبتلا مى كنيم تا بيازمائيم و هنگام مرگ به سوى ما باز مى گردد .
اى ملت عزيز به فرامين امام گوش فراداده و دستورات آن بزرگوار را كه به خاطر رضاى خدا دستور صادر مى كند - با ديدى باز اجرا كنيد . آنكه بار ديگر اسلام را زنده كرد -ما را نجات داد - بيدارمان كرد، از شما ملت عزيز مى خواهم كه هميشه به ياد خدا باشيد و راه شهدا را ادامه دهيد.
مبادا! آنان را فراموش كنيد، مبادا فقط شعار بدهيد. عمل كنيد. دل غم زده و دردمندم آرزوى آزادى مى كند و روح پژمرده ام خواهش پرواز دارد. تا از اين غربتكده سياه، خود را به وادى عدم بكشاند و در عالم نيستى فقط به خداى خود به وحدت برسد.
«الهى مگوى كه چه آورده ايم كه درويشانيم و مپرس كه چه كرده ايم كه رسوايانيم.»
جسد مرا درميان شهداى كرج دفن كنيد. به اميد پيروزى رزمندگان اسلام و زيارت كربلا .
خدايا!خدايا! تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار .
اى كسانى كه به جبهه مى رويد
،براى رضاى خدا باشد نه براى قهرمان شدن. دوازدهم فروردین ماه 1362
...
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد
انتشارات، هنری
