او كه به راستي با يك دنيا پاكي و صداقت وقار و وارستگي عرفان و اخلاص رشد خود را مديون اين مكتب و شهدا مي‌دانست همانند خيلي عظيم صف‌شكنان توحيد رفتند تا بيرق خونين عاشوراييان را كه ديروز در كربلاي معلي بر زمين افتاده بود بردارند و به نداي «هل من ناصر ينصرني» حسين زمان لبيك گويد.
کربلایی که به کربلا نرسید

نوید شاهد البرز؛ شهيد «اردشير غفوريان» در تابستان 1337، در يك خانواده مؤمن و مذهبي در تهران پاي به عرصه گيتي نهاد. تولدش مصادف بود با ظلمت استعمار جغد صفت که بر پهنه اين مرز و بوم سايه افكنده بود. هوش و ذكاوت سرشار وي زبانزد عام و خاص بود و به علت مشكلات زندگي و جبر زمان كه توسط نظام وابسته به استكبار بر جامعه و خانواده ايشان تحميل شده بود.

وی دوران تحصيل را به مدت سه سال در خانه گذراند و بالاخره در سال 1350، دوران ابتدايي را به پايان رساند و وارد دبيرستان باباطاهر (تهران) شد و مراحل دبيرستاني وي كه علاقه و پشتكار فراواني همراه بود با نمرات عالي به پايان رسانيد و در سال 1354، در رشته‌هاي رياضي، طبيعي، الكترونيك، راه و ساختمان شركت كرد كه از تمامي اين رشته‌ها با اميتاز بالا قبول شد اما به علت فشار شديد زندگي نتوانست در دانشگاه شركت كند. او سال بعد به خدمت سربازي رفت رشادت و شجاعتش در چتربازي او را به رتبه اول در اين فن رساند. اواخر دوران سربازيش همزمان با انقلاب عظيم اسلامي به رهبري امام بود و او پس از آنكه به واسطه مطالعه اعلاميه‌هاي امام از ماهيت كثيف رژيم ستم شاهي مطلع شد. به فرمان امام از پادگان فرار كرد و به صفوف فشرده مردم پيوست و در بحراني‌ترين صحنه‌ها با لشگر گارد جاويدان به نبرد پرداخت و تا پيروزي بیست و دوم بهمن در براندازي نظام نقش به سزايي داشت و هنوز طعم شيرين پيروزي را نچشيده بود كه پدرش دار فاني را وداع گفت.

با درگذشت پدر مسؤوليت خطير اداره سرپرستي خانواده به دوش وي سنگيني مي‌كرد. وي پس از تلاش و سعي فراوان توانست مستمري ناچيزي براي امرار معاش خانواده از محل كار پدر دريافت كند. او همچون سلمان و ابوذر تشنه اسلام و وجودش مالامال از محبت اهل بيت بود. او كه به راستي با يك دنيا پاكي و صداقت وقار و وارستگي عرفان و اخلاص رشد خود را مديون اين مكتب و شهدا مي‌دانست همانند خيلي عظيم صف‌شكنان توحيد رفتند تا بيرق خونين عاشوراييان را كه ديروز در كربلاي معلي بر زمين افتاده بود بردارند و به نداي «هل من ناصر ينصرني» حسين زمان لبيك گويد.

او فنون رزمي را خوب آموخته بود در اولين مرحله به عنوان سرپرست يك گروه نظامي عازم جبهه شد و مسئوليت گردان به وي محول گشت و در عمليات بيت‌المقدس، رمضان شركت نمود و سرانجام در مورخه بیست و پنجم شهریور ماه 1361، گرچه به كربلاي حسيني نرسيد اما با حسين(ع) اين سلاله پاك رسول الله (ص) در بهشت جاويد ملاقات كرد.


منبع: پرونده فرهنگي شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنري

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده