مروری کوتاه بر زندگی شهید «علی محمد بنادکوکی»؛ «لبخند پدری»
نوید شاهد البرز: شهيد «علي محمد بناد كوكي» در سال 1338، در روستاي «بنادكوك» از توابع يزد متولد شد. بعد از طی دوران خردسالی راهی مدرسه شد و تا كلاس اول و دوم دبستان را در همان روستا گذراند و كلاس سوم و چهارم را در شهر یزد ادامه داد. پس از مدتي به همراه خانواده به شهر رشت نقل مکان کردند و از آنجا به شهر کرج نقل مکان کردند و دوره‌هاي تحصيلي پنجم دبستان تا كلاس نهم را در كرج پشت سر گذاشت. پس از آن وارد دبيرستان شد ضمن تحصيل در دبيرستان به کار «سنگ كاري» نيز مشغول بود. تا اينكه سرانجام در سال 1356، به خدمت سربازي اعزام گرديد كه دوره آموزشي خود را در شهر بيرجند گذرانيد. پس از آن براي ادامه خدمت به تهران منتقل گرديد كه اين زمان مصادف با آغاز قيام مردم مسلمان ايران به رهبري امام خميني(ره) بود.
وی که از همان كودكي داراي روحيه مذهبي بود و با توجه به شرايط اجتماعي آن روز جامعه هرگز در دام توطئه‌هاي فسادآور زمانه گرفتار نشد و با اولين پيام حضرت امام مبني بر خروج از پادگان‌ها سريع از پادگان خارج و خدمت را ترك كرد و در راهپيمايي‌ها و تظاهرات فعالانه شركت مي‌كرد. شهيد در آبان ماه سال 1358، ازدواج كرد و پس از مدتي كه صاحب فرزند دختر شد در اسفند ماه سال 1359، وقتي كه تنها چند ماه از شروع جنگ تحميلي گذشته بود براي مدت شش ماه به جبهه رفت.
تا اينكه سرانجام پس از بارها به جبهه رفتن و آخرالامر در پنجم مرداد ماه سال 1367، با شنيدن پيام امام بعد از قبول قطعنامه به همراه پدر و برادر كوچكش به سوي جبهه شتافت تا اينكه در روز دوم شهریور ماه1367، همزمان با ايام عاشوراي حسيني در سنگرش به شهادت رسيد و در تاريخ نهم شهریور ماه 1367، در گلزار شهداي چهارصد دستگاه به خاك سپرده شد.
به نقل
قول همسر شهيد: شهيد «علي محمد بنادكوكي» در منزل بسيار مهربان بود. هنگامي كه از
سركار برمي‌گشت مدتي با بچه‌ها سرگرم بازي بود و به آنها مهرباني مي‌كرد. ايشان
فردي آرام و كم حرف بود و هميشه لبخند بر لب داشت و از مشكلات زندگي هيچ گاه
ناراحت نمي‌شد. ثمره 9 سال زندگی مشترکمان تولد سه فرزندمان هست که به خوبی تربیت
شده اند.
منبع: پرونده فرهنگي شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنري
