سروده شهید «علی یغمایی» در وصف همرزم نوجوان + دستخط
نوید شاهد البرز؛ شهید «علی یغمایی» که نام پدرش «ماشالله » و مادرش«مرضیه» است در سال 1333، در شهر « شاهرود» چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی بهداشت ادامه داد و در طی خدمت صادقانه خود در وزارت بهداشت صاحب سمت های مختلفی از جمله ریاست بیمارستان تختی شد. در ایام حمله متجاوزانه عراق به کشورمان بارها برای دفاع از خاک میهن راهی مرز شد و در یکی از این اعزام ها بعد از مجاهدتی بی دریغ به شهادت رسید و مزار پاکش در بهشت زهرا تهران نمادی از پایداری در راه وطن و ایمان است.
از شهید مذکور قطعه ای شعر که در سوگ جوان همرزمش سروده است در دست است و در ادامه مطلب می خوانید:
«حال اینجانب هفده بیت شعر به نشانه هفده بهار عمر پرثمر این دلاور شهید می خوانم که امیدوارم کاستی های آن را به دیده اغماض نگریسته و از من بپذیرید»
خدایا برده ای این نوجوان را
حسین بس عزیز و مهربان را
چه نیکو چیده ای این گل زبستان
بود خوشبوترین گل درگلستان
ای مادر زایمانش چه گویم
زمهر جمع یارانش چه گویم
اگر چه بوده رویش غرق در نور
ولی هرگز نشد زین نور مغرور
مسلم در جوانی گشته عارف
زفرط مهربانی گشته عارف
مپنداری که عرفانش قلیل است
عروج کاملش خود یک دلیل است
هوای نفس در خود کرده نابود
شده هموار راه وصل معبود
سراسر عمر کوتاهش ثمر داشت
یقین دان از شهادت او خبر داشت
همین دفعه که آمد سوی تهران
نشست او در کلاس و بین یاران
توگویی بهر کسب دانش آمد
بناگه بین درسش یادش آمد
که درس واقعی در جبهه نور
نشاید در رهش او گشته مقهور
به سرعت از سه یاران جدا شد
روانه بهر فتح کربلا شد
میان عرصه رزم عدو رفت
زخشمش از عدو هر آبرو رفت
همانند علی اکبر و یاسر
شجاع و بس دلیر و تیز و ماهر
به قلب دشمن بعثی یورش برد
تمام تیرهایش در هدف خورد
بود اجرش پس از این فتح آخر
که کار خصم در آن گشته یکسر
شهادت بهترین درس حسینی است
حسین قدس سرباز خمینی است
علی یغمایی هجدهم اسفند ماه 1365
منبع:
پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
