روایت هایی از دلاوری های سربازشهید« حمید غفار زاده» ؛ به حرمت نام الله از او گذشتم

نویدشاهد البرز:

خاطره ای اززبان مادر شهید

آخرین مرخصی حمید بود که من مشغول جمع کردن ساک و وسایل حمید بودم. ناگهان دلم گرفت و بی اختیار گریه کردم.حمید که متوجه گریه کردن من شده بود با حالتی ناراحت رو کرد به من گفت: برای چه گریه میکنی؟! مرگ انسان هرجافرارسد، انسان خواهد رفت. چه دراینجا،چه درجبهه، حال چه بهتر که این مردن درسنگر دفاع ازقرآن باشد. آنگاه ادامه داد؛ آخرمن نروم پس کی برود؟ من نروم که شما ناراحت میشوید! فلانی نره که همسرش ناراحت است! یا فلانی نرود چرا  که خواهرش ناراحت است... پس چه کسی باید پاسخ این خونها را بدهد. شما ندیدید جنازه های دختران جوان زنده به گور شده را درقصر شیرین ...شما ندیدید خانه های ویران شده درخونین شهر را ...اینها را گفت و رفت .

راوی مادر: شهید

شب و سنگر و ستاره و آسمان

حمید قبل ازشهادت به من گفت: نمیدانی وقتی شب آدم در سنگر تنها می شود چه حالی داره! انسان به آسمان و ستاره ها نگاه کرد و با خدای خویش راز و نیازمی کند .

 راوی: پسردایی شهید

صفای منطقه و بچه های خاکی

حمیدوصیتنامه اش را به من داد و گفت: بعدازشهادت من وصیتنامه را باز کن و بخوان. او همیشه به من می گفت : نمیدونی منطقه چه صفایی داره با اون بچه های باصفا و خاکی... آدم وقتی می اید به تهران دلش برای جبهه تنگ می شود.

راوی:برادر شهید

نوحه خوانی شهید قبل از شهادت

حمید قبل ازشهادت خودش به ما گفت: بیایید به اتاق بالا برویم می خواهم نوار پرکنم و ما بهمراه او به اطاق بالا رفتیم و او باآن صدای گرم و دلنشین خودشروع کرد به نوحه خواندن و ضبط صدایش و سپس گفت : بعدازشهادتم این نوار را گوش کنید .

راوی :خواهر شهید

 شهید خواهم شد

یکبار به حمید گفتم: حمید جان! مواظب خودت باش! در پاسخ به من گفت: خدا باید مواظب ما باشه اگرقسمت باشد همانجا شهید خواهم شد.

راوی:پدرشهید

معرفت به یاد ماندنی و یک گردان عزادار

حمید یک روز قبل از شهادت با اصرار زیاد ازفرمانده مرخصی گرفت به حمام رفت و غسل شهادت کرد. حمید درمعرفت درمیان بچه ها زبانزد همه بود.

بگذارید واقعیت را بگویم؛ حمید دلی چون شیر داشت و من ازترسم هیچگاه به او نمی گفتم که نگهبان هستم چون اصرار می کرد که جای من نگهبانی دهد.حمید چون دیوار آهنین سینه خود را به جلوی آتش دشمن می داد. پس ازشهادت حمید سنگرهای سومار سردو ساکت شده بود چون حمید لحظه ای آرام نداشت و مرتب ازاین سنگر به آن سنگرمی رفت و با حرفهایش به بچه ها امید می داد وقتی حمید شهید شد، یک گردان عزادار شد .

راوی : همرزم

خاطره ای شیرین آموزنده و تکان دهنده از زبان خود شهید :

لحظه باشکوه و عارفانه ای بود؛ صدای اذان صبح فضای جبهه را عطر آگین کرده بود، من درسنگر مشغول پاسداری بودم که ناگهان صدایی را ازطرف جبهه دشمن شنیدم. کمی دقت کردم یک سرباز عراقی را دیدم که با صدای بلند مشغول گفتن اذان است. دستش را دم گوشش گذاشته و صدای اذانش فضا را پرکرده بود. بلافاصله اسلحه خود را آماده کردم، لوله اسلحه ام را به طرفش نشانه گرفتم و آماده شلیک شدم که ناگهان جمله «اشهد ان لا اله الا الله» اززبانش جاری شد. هرچه کردم نتوانستم خود را راضی کنم که او را بکشم . به حرمت نام الله اسلحه ام را پائین آوردم و خونش را به ندای جاودانه و دشمن شکن «لااله الا الله» بخشیدم .

راوی : شهید