پایداری در مجاهدت در سیره شهید « مجید احمدی»
نوید شاهد البرز:
سيد«مجيد احمدي» در بیست و هشتم سال 1340، در شهر ري متولد شد . دوران كودكي و نوجواني را دركنار خانواده سپري كرد و تا مقطع دوم دبيرستان در مدرسه «رضاشاه سابق» گذراند و در اوايل انقلاب بود و او دائماً در تظاهرات و راهپيمائي‌ها شركت مي‌كرد. او دركنار درس به داستان‌نويسي و نوشتن‌مقاله علاقه زيادي داشت و چند داستان هم نوشته بود كه متأسفانه از بين رفته است.
او در بسيج محل عضو بود و در
كلاس‌های قرآن و هيئت‌های عزاداري شركت مي‌كرد به طور مثال با برادرشان در مسجد
داخل پاركينگ زیارتگاه حضرت شاه عبدالعظيم در ساختن مسجد كمك مي‌كرد . وی زيارت
اماكن مقدسه علاقه وافری داشت و عشق و علاقه خاصی به ائمه داشت چندين مرتبه به
مشهد و شيراز و ديگر جاهای زيارتی و هم‌چنين مسافرت‌های ديگر مثل اصفهان و غيره به
همراه خانواده يا تنها مي‌رفت .
شهید «مجید احمدي» در سال 59 در پی فرمان امام لبیک گویان به جبهه رفتند و به‌طور مكرر و پي در پي در مجاهدت و رشادت در جبهه اهتمام ورزیدند . در همان سال 59 وی به همراه شهيد چمران در جنگ‌هاي نامنظم حضور داشت و در یکی از این درگیری ها براثر انفجار مين چندتن از دوستان شهیداحمدي ، شهيد مي‌شوند و خود وی از ناحیه پا مجروح می شود و در حالیکه دیگر توان پیشین را برای مجاهدت و رشادت در دفاع از وطن نداشته ، از آنجایی که هنوز روحیه جهاد و شهادت در وی بیدار و پویا بود به عنوان معلم و براي آموزش به جبهه مي‌رود و کلامش این بوده که من نمي‌توانم در خانه بيكار بمانم و دوست ندارم در رخت‌خواب بميرم و شما زن و بچه‌هاي من را نگهداري كنيد .
وی بعد از مجروحيت بنا به سنت پیامبر عظیم شان ازدواج نمود و ثمره ازدواج او يك دختر مي‌باشد . سرانجام شهید مجید احمدی بعد از اینکه لحظه ای برای خدمت به کشورش آرام ننشست، درسال 71، در «منطقة نقده» كه آن جا تدريس مي‌نمود به شهادت رسيد و پیکر پاکش در بهشت زهرا تهران میعادگاه عاشقان دلباخته می باشد.
