آخرین نامه یک شهید سرباز به خانواده اش
نوید شاهد البرز:
سربازشهيد «مسعود جوادی» در سال 1343 ، در تهران در يك خانواده مذهبي و معتقد به دين اسلام ديده به جهان گشود. وي دوران كودكی خويش را در آغوش پرمهر و محبت خانواده سپري نمود. تا اينكه به سن 7 سالگي رسيد و براي آموختن كسب دانش و معرفت وارد مدرسه شد و تحصيلات ابتدايی خود را در تهران سپري نمود و پس از چندی به همراه خانواده خود به كرج نقل و مكان نمود و در شهر كرج ادامه تحصيل داد و تا كلاس سوم نظری به تحصيلات خود ادامه داد و ترك تحصيل نمود.
ايشان نيز از نظر خصوصيات اخلاقي بسيار فردی مؤمن و متدين بودند هرگز كسي نديد كه ايشان لب به شكايت بگشايد و از همان اوان بچگی با قرآن مأنوس بود و به افراد خانواده نيز احترام خاصي قائل بود.
او در
زمان اوج‌گيري انقلاب نيز در اكثر راهپيمايي‌ها و تظاهرات شركت مي‌كرد و فعاليت
داشته و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايشان نيز در سال 1365، از طرف ارتش همپای
ديگر جوانان غيور اين مرز و بوم لباس شريف سربازی را به تن كرده و از طرف ارتش به
خدمت سربازي اعزام گرديد و بعد از يك سال خدمت ايشان نيز در تاريخ اول آذر 66 در منطقه عملياتی «حاج عمران» بر اثر اصابت
تركش دشمنان بعثي به درجه رفيع شهادت نائل گرديده و پیکر مطهرش در جبهه به حراست از مرزهای کشورمان باقیست.
شهید گرانقدر در نامه خود چنین بیان می کند:
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام خدمت پدر و مادر عزیزم این نامه را من هنگامی می نویسم که دریافته ام قسمت این بوده که دیگر در این دنیای فانی نباشم. به هر حال همیشه خواست خداوند را باید در نظر داشت چون هم اوست که جان می دهد و روزی جان را خواهد گرفت و باید همیشه مطیع اوامر الهی بود. من هم خودم ناراحت نیستم از اینکه به خدمت آمده ام چون به هر حال چه زود و چه دیر باید این عمل انجام می شد و در این برهه از زمان هر چه زودتر بهتر چون موقع اتمام خدمت از همه بابت، خیالم راحت می شود و می توانم به سر و سامانی برسم .
بهر حال از شما خواهشی که دارم اینست که خود را ناراحت نکنید و سعی کنید که زندگی را به کام خود تلخ نکنید. فقط همیشه و در همه حال مرا دعا کنید. چون همیشه دعای خیر است که پشتیبان انسان است چه در زمان حیات و چه در زمان ممات.
من انسان گناهکاری بودم انشاء الله که خداوند مرا ببخشید و همچنین شما و دیگران چون نتوانستم برایتان فرزند خوب و مفیدی باشم .
برایم از دیگران حلالیت بطلبید و برایم نماز و روزه بخرید دوست دارم که همیشه طوری رفتار کنید که همه به شما غبطه بخورند دیگر عرضی ندارم فقط برایم دعا کنید و مرا بیاد داشته باشید .
خداحافظ کسی که دقیقه ای از یاد شما غافل نبود .
مسعود26/ 11/ 65
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
