نوید شهادت بسیجی شهید به مادرش

نوید شاهد البرز :

شهيد« اصغر صادقی» به سال 1346 ، در دامن يك خانواده مذهبي در شهر تهران ديده به جهان گشود. وي پس از طي دوران طفوليت شروع به تحصيل نمود تا پايان دوره ابتدایی را در مدرسه «شهيد ميرالي» با موفقيت به پايان رساند و اين در زمانی بود كه انقلاب اسلامی ملت قهرمان ايران به رهبری امام خميني كه براي حمايت از اسلام و امام امت در برابر دستگاه شاه برخواسته بود.

هر روز مردم مسلمان به مناسبتهای مختلف درمساجد و تكايا گرد می آمدند و روحانيون مبارز به افشا ماهيت كثيف شاه و آمريكا مي پرداختند و شهيد اصغر با آنكه جثه كوچكی داشت و سن او كم بود اما به همراه پدرومادرش درصحنه های انقلاب اسلامی حضور داشت و حتي مدتی هم از درسش عقب ماند. اوپس از پيروزی انقلاب اسلامی علاقه زيادی به امام داشت و به سخنرانيها و فرامين امام اهميت بسيار مي داد.

او پس از اينكه متجاوزين بعثي به ميهن اسلاميمان تجاوز كردند درپايگاه بسيج شهيد صدوقي ثبت نام كرد و چندين بار تقاضای اعزام به جبهه های نبرد را نمود تا بتواند در دفاع مقدس از آرمانها و ارزشهای والای حماسه حسيني شركت مي جويد اما به علت كمی سن او هر بار با مخالفت مسئولين روبرو شد. او براي كمك به تأمين مخارج خانواده اش در قسمت كانال كشي شروع به كار كرد و شبها هم در پايگاه بسيج حضور داشت. بالاخره شهيد اصغر صادقي با اصرار فراوان داوطلبانه به خدمت مقدس سربازی رفت و پس از طي يك دوره آموزشی رهسپار صحنه های نبرد با بعثيون شد. او هر بار كه به مرخصي مي آمد.

با روحيه عالی و سرشار ازعشق و محبت به خاندان عصمت و طهارت عازم دانشگاه جبهه می شد قبل از شهادتش به مرخصي آمد و به مادرش گفت: من ايندفعه به شهادت مي رسم و .....

وي در حالی كه به همراه همرزمانش از اهواز به طرف خط مقدم مي رفتند هواپيماهای بعثي ماشين آنها را با راكت و بمب مورد حمله قرار دادند و در اين حمله ناجوانمردانه 8 نفر از رزمندگان به شهادت رسيدند كه شهيد اصغر صادقي هم از جمله كبوتران سبكبالي بود كه به پرواز درآمد به اميد آنكه دريا دلان بسيجي باحضورفعال عاشقانه اش بسوي جبهه ها هجوم ببرند و ملت ستم ديده عراق از شر حزب بعث و استكبار جهاني رها شوند . پیکر پاک شهید در گلزار شهدای امامزاده محمد به خاک سپرده شد.

شهید « اصغر صادقی» در وصیت نامه خود چنین می نگارد:

ما در آينده نزديك حمله در پيش داريم كه شما هم متوجه خواهيد شد و اميدوارم كه در اين حركت انقلابى و اسلامى بتوانم گامى در راه اهداف انقلاب شكوهمند ايران و اسلام عزيز بردارم و به اميد آنكه روزى بيرق اسلام بر تمامى جهان افراشته شود و كفر و كافران از روى زمين برچيده شوند البته خون من در برابر اين همه خون كه ريخته مى شود خيلى ناچيز است و حالا با خودم مى گويم: اى خداى عزيز !كاش به من هزار جان مي دادى تا اينكه بتوانم از اين بيشتر و هزاران بار براى اسلام عزيز جهاد كنم البته همانطور كه گفتم؛ نمى دانم كه اين افتخار بزرگ يعنى شهادت نصيبم مى شود يا نه ولى از خدا مى خواهم كه تا نابود شدن استكبار جهانى و حكومت كفر پيشه صدام و همچنين كشورهاى استعمارگر جهان به من توان و نيرو دهد تا در، درهم شكستن همه پايه هاى كفر شركت داشته باشم و بعد به افتخار بزرگ شهادت كه آرزوى هر فرد مسلمان ايرانى است نائل شوم. ازقول من به همه خويشان و اعضاى خانواده سلام برسان و از همه طلب بخشش براى من كن تا با بار سنگين گناه به آن دنیا نروم.

منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری