سیری در وصیت نامه شهید «محمدجواد پیری جابری» ؛ شهادت آخرین کلام شهید برای مادر

نوید شاهد البرز:

شهید "محمدجواد پیری جابری" فرزند مهدی درسال 1341 شهر کرج بدنیا آمد. وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد و سرانجام در مرداد ماه در صبح روز پنجشنبه بیست و دوم مرداد 1360، بدست منافقين درمحل كار خود واقع دربلوار مظاهري ميدان امام جنب مسجد سجاد به شهادت رسيد و در گلزار شهداي واقع در امامزاده محمد حصارك به خاك سپردند.

وصیت نامه شهید محمد جواد پیری جابری

"بسم رب الشهدا و صدیقین"

شما رابه یک موعظه نصیحت می کنم و آن قیام برای الله است.

گرمرد رهی میان خون باید رفت

از پای فتاده سرنگون باید رفت

تو پای براه در نه هیچ مگو

خود راه بگویت که چون باید رفت

سپاس خدای را که در زمان مردی از تبار هابیلیان و از دودمان حسین زندگی می کنیم و از رهنمودهایش جهاد فی سبیل الله را آموختیم.

بار الها! چون سپاهیان تو عزم دشمن کنند با آنچه در توان دارند بر پیکر پوشالی آنها بسازند و پیام شهیدان را که ادامه جنگ تا پیروزی و عدم پذیرش سازش با کفر و نفاق است به انجام رسانند.

با درود به یگانه رهبر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) و روحانیت مبارز تشییع سرخ علوی روحانیتی که با خون خود به نسل جوان که گاهی حرکت بخشید تا راه خود را انتخاب کرده و در مسیر الله قدم بردارند.

سخنم را آغاز می کنم اینک که شما ها را به خاطر خدا و رسول خدا ترک کردم و عازم جبهه جنگ بر علیه کفار می باشم .

اما بدانید که قلبم با شماست و همواره برای پیروزی مستضعفین میتپد.

آنگاه که گلوله های دژخیمان زمان تکه تکه ام کنند. از درون قلبم فریاد بر می آورم که خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار .

عزیزان من همیشه گوش بفرمان امام باشید و از این نعمت الهی که خداوند نصیب ما پابرهنه های تاریخ کرده حداکثر استفاده را بنمایید.

عزیزانم بدانید که من بی هدف راه امام و شهیدان را دنبال نکردم و کسی هم مرا مجبور نکرده و بدانید که شما مرا از دست ندادید بلکه مرا به آنکه تمامی وجودم از آن اوست هدیه کرده اید .

از آنان که زور و زر و تزویر را پیشه خود کرده اند که به حق دشمنان انقلاب اسلامی عزیز ما هستند، دوری کنید.

خدایا اگر دنیا ما را محاصره اقتصادی کند ما فرزند رمضانیم و پیشوایمان علی (ع) و اگر ما را محاصره نظامی کنند فرزند محرمیم و رهبرمان حسین

مادر می دانم که آخرین کلامهای من برای تو درد آور است و تو هرچقدر صبور باشی باز گریه را سر می دهی. زیرا تو مادری و باید که گریه کنی و این گفته رهبر مان که این گریه هاست که انقلاب ما را نگه می دارد. این را بدانید که آنها که رفتند کاری حسینی کردند و آنها که ماندند باید کاری زینبی کنند رسالت خون حسین را به دوش کشند.

 در آخر از خانواده عزیزم تقاضا دارم راه امام را توشه راه خود سازند و هیچ خطی را به غیر از خط امام که خط فی سبیل الله است نروند.

عمرم فدای یک لحظه از زندگیت ای امام.

فدائی امام : محمد جواد پیری جابری

والسلام علی من اتبع الهدی

هنگام اذان ظهر بوقت شرعی 60/4/17