خط شکن شانزده ساله در جبهه مهران/ محمد قاسم پورآبادی

نویدشاهد البرز:

شهید "محمدقاسم پورآبادی” در تاریخ نهم آذر 1346، در شهر تهران در خانواده ای مذهبی و اسلامی دیده به جهان گشود . بعد از طی دوران کودکی در دامن مادری مهربان و پدری دلسوز،  وارد دبستان شد و تحصیلات ابتدایی تا سوم را در دبستان ظفر در تهران، خیابان مخصوص روبروی خیابان سینا، سال های چهارم و پنجم دبستان را در مدرسه دنیای دانش واقع در خیابان کارگر – خیابان افسریه سپری کرد. دوره دبیرستان را در دبیرستان شهید قدحی ( نصیری سابق ) واقع در خیابان سینا، چهارراه خاکباز گذراند.

وی تحصیلات خود را تا سال دوم دبیرستان ادامه داد. شهید پورآبادی در کشیدن ویترای استعداد خاصی داشت و یک شیشه از کارهای ویترای او که بر آن نقش بسته " یا صاحب الزمان ادرکنی " برجا مانده است .

ایشان از نظر اخلاقی فردی بسیار مهربان و مودب و با ایمان بود. در سال 1357 اول راهنمایی بود که در تظاهرات علیه رژیم شاهنشاهی شرکت می کرد و یکبار مورد ضرب و شتم عوامل رژیم شاهنشاهی قرار گرفت. شب هنگام در پشت بام تکبیر می گفت.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم با وجود سن کمی که داشت، غسل جمعه می کرد و قبل از تمام خانواده به نماز جمعه می رفت تا اینکه در زمان جنگ تحمیلی با وجود سن کم و مخالفت با اعزام او موفق به گرفتن اعزام شد. ایشان دوبار به جبهه اعزام شدند. بار اول به غرب ( قصر شیرین ) و بار دوم که به شهادت رسید به منطقه جنوب اعزام گشت.

بار اول که از جبهه برگشت، مشغول ادامه تحصیل شد که دید روح بی تابش آرام نمی گیرد و این بار نیز علی رغم مخالفت شدید خانواده به گردان کمیل اعزام شد و در لشکر محمد رسول ا... در مرحله سوم عملیات والفجر شرکت نمود.

سرانجام در هفدهم مرداد1362، بعنوان رزمنده خمپاره انداز خط شکن در جبهه مهران دلاورانه جنگید و بر اثر اصابت تیر به سرش به درجه رفیع شهادت نایل آمد، پیکر پاکش در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.

نقل قول خاطره ای از شهید بروایت مادر:

روزی که رفت تا نام خویش را برای رفتن به جبهه بنویسد با ناراحتی برگشت و گفت: مادر سن من کم است و قبول نمی کنند که به جبهه بروم. خواهش می کنم به پایگاه اعزام برو تا با اصرار شما من را به جبهه ببرند. من به او گفتم که پدر و برادرهای تو در جبهه هستند، تو فعلا سنت کم است، صبر کن. شهید در پاسخم گفت: هر کسی برای خودش می رود شما رضایت بدهی تا ندهی من هرجور شده به جبهه می روم . یادم هست 11 ماه هر روز به پایگاه می رفت تا اینکه شبی گفت: من مادر فردا می روم. پرسیدم: تو که سنت کم است؟! در جواب گفت: حالا می برند. بعدها شنیدم در پایگاه تحصن کرده و قسم یاد کرده و گفته بلند نمی شوم تا نام مرا بنویسید.

فرازی از وصیت نامه شهید محمدقاسم پورآبادی

بسم الله الرحمن الرحيم

خداوند از مؤمنان جانها و اموالشان را خريدارى مى كند كه در برابرش بهشت براى آنان باشد. آنها در راه خدا پيكار مى كنند، مى كشند و كشته مى‌شوند. اين وعده حقى است بر او كه در تورات وانجيل و قرآن ذكر فرموده و چه كسى از خدا به عهد خود وفا دار تراست . اكنون بشارت باد برشما كه پيروزى و بزرگى براى شماست . آنها اينگونه هستند توبه كنندگان و عابدان و سپاس گويان و سياحت كنندگان و ركوع كنندگان و بهره آوران و آمران به معروف و نهى از منكر و حافظان دين و مرزهاى الهى و بشارت بر مومنان .

پروردگارا از اين كه توانستم به عهدى كه بسته بودم، عمل كنم. خشنودم پس پدر و مادرم شما هم خوشحال باشيد كه مرا در راه خدا داديد. خواهشم از شما اين است كه مرا حلال كنيد و از من راضى باشيد. ديگر اينكه هميشه به جان امام دعا كنيد و منتظر ظهور آن امام زمان باشيد. هرچه دار و ندارم و در راه خدا انفاق كنيد. به برادران و خواهرانم توصيه مى كنم كه نماز را سبك نشماريد، كودكان خود را طورى تربيت كنيد كه اسلحه اى از دست من برزمين افتاده بردارند و به پيكار با كفار ادامه دهند.

الا بذكرالله تطمئن القلوب محمد قاسم پور آبادى پانزدهم اردیبهشت 1362

هان! اى شهيدان در جوار حق تعالى آسوده خاطر باشيد، دست شما پيروزى شما را از دست نخواهد داد.

اى بازماندگان شهداى به‌خون خفته و اى معلولين عزيز كه حيات جاويدان را با نثار سلامتى خود بيمه كرده ايد. مطمئن باشيد كه ملت شما مصمم است پيروزى را تا حكومت الله و حضور بقية الله نگهبان باشد. خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگه دار.

منبع: پرونده فرهنگي شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنري