دو برادری که در یک روز و در یک عملیات به شهادت رسیدند
نوید شاهد البرز: خانواده مومن و متعهد و انقلابی کرمیار با بصیرت و آگاهی ، سه شهید تقدیم کشورشان و انقلاب و رهبرشان نمودند. بی شک از دست دادن سه فرزند دردی جانکاه و ضایع ای سخت برای خانواده است اما خانواده این شهدا نشان دادند که پرورش یافته مکتب اهل بیت هستند و هیچگاه از تقدیم کردن فرزندان برومندشان در راه نظام و انقلاب پشیمان نشدند . این شهیدان بهترین الگو برای جوانان و نوجوانان عصر حاضر هستند که به بهترین شکل از آرمانهای انقلاب دفاع کردند.
در روز بیست و پنجم بهمن ماه یک هزار و سیصد و شصت و دو در روستای ولیان ، واقع در شهر ساوجبلاغ، استان البرز در یک خانواده مذهبی ساده و بی الایش
کودکی دیده به جهانگشود که با تاسی از
پیامبر گرامی اسلام محمد نام نهادند . در دامان
پاک و پر مهر و محبت مادری که اسوه زنان عصر انقلاب است ، رشد و پرورش یافت.
محمد ، هشت
ساله بود که این خانواده در اول فروردین هزار وسیصد وچهل
پنج ، صاحب فرزند دیگری بنام موسی شدند . هر دو کودک ،در یک خانواده مذهبی ساده و بی
آلایش دیده به جهان گشود و در دامان پاک و
پر مهر و محبت مادری که اسوه زنان عصر
انقلاب است ، رشد و پرورش یافت و شجاعت و ایثار و مردانگی را در خانواده خویش آموخت
.هر دو کبوتران عاشقی بودند که در پاسداری ار میهن اسلامی خود پرگشودند .
شهید معلم محمد کرمیار، برادر بزرگتر ، طی فرمان رهبر انقلاب در آن زمان مدرسه را ترک کرد و وارد مبارزات دوران انقلاب شد . وی بعدها به ادامه تحصیل پرداخت .بدین سان با موفقیت دیپلم خود را در رشته فیزیک گرفت . سپس شغل شریف معلمی را برگزیدند تا آموخته های دینی و علمی خود را در این سنگر به همنوعان و دوستان ارائه نماید . برادر دیگر،شهید موسی کرمیار دانش آموز بود، که وارد مدرسه عشق و ایثار گردید و در لیست سربازان بسیجی و یاران امام زمان (عج) ثبت نام کرد و آموزشهای رزمی را پشت سر گذاشت و بدین ترتیب در فعالیتهای سیاسی و انقلابی دوران خود قرار گرفت و در جریانات حساس دوران انقلاب ، فعالیتهای به سزایی داشت و در کلیه تظاهرات و مراسمات شرکت فعال داشت ، تا اینکه روح بلند انقلابیش اکتفا به این فعالیت نکرد و تصمیم گرفت که فعالیت خود را در عرصه جبهه و جنگ به نمایش گذارد . لذا به اتفاق برادر مفقودش محمد مانند دو کبوتر سبک بال عاشق در تاریخ بیست و پنجم بهمن ماه 1362 عازم جبهه شدند و هر دو در یک روز و در یک عملیات (عملیات خیبر) در جزیره مجنون در روز هجدهم اسفند 1362 به درجه شهادت نائل آمدند که جسم پاک و مطهر شهید موسی پس از چند سال به زادگاهش رجعت نمود ولی پیکر پاک و مطهر شهید محمد همچنان به حراست و پاسداری در منطقه جنوب در جزیره مجنون می باشد.
شهید معلم محمد کرمیار، علاقه شدیدی به شغل خود داشتند و با تمام وجود سعی و تلاش می نمودند تا وظیفه انسانی خود را به نحو احسن ایفا نماید. بطوریکه برای تشویق دانش آموزان ضعیف هدایایی تهیه و بادادن مسئولیت در محیط مدرسه انان را وادار به درس خواندن می نمود .
هنوز دانش آموزان آن دوره از معلم شهید خود به نیکی یاد میکنند سپس ایشان تصمیم گرفتند عازم جبهه جنگ شدند بعد از مدت دوسال حضور مداوم و فعال در جبهه ها سرانجام در تاریخ هجدهم اسفند 1362 به درجه رفیع شهادت نائل گشتند بدین ترتیب با گذشت چند سال از جنگ هنوز پیکر پاک ان معلم شهید ان اسوه زمانه در منطقه جنوب در جزیره مجنون به حراست از مرز و بوم می باشد .
سیری در وصیت نامه شهید محمد کرمیار
همانطور که وعده خداوندی است بسوی او رجعت داده خواهید شد. پس چه زیباست این رجعت ، رجعتی سرخ و شهادت در راه ایزد متعال باشد .
باید از جان گذشت تا به جانان رسید
امام حسین ع کاروان سالار و شهیدان و آموزگار قیام و شهادت برای حفظ و احیای دین
خدا از ایثار جان و مال و عزیزان خویش و اسارت خانواده اش دریغ نورزد. ایشان با نظر
به وجه اله و برای تبلیغ رسالت محمدی در میان گودال قتلگاه ، اقامه نماز می کند در
میان آنهمه نیزه و شمشیر ستون دین را بر پا میدارد. من و ما که ریزه خواران
سفره کرامت و تقوا و بزرگی ایشانیم یک جان
که ارزش ندارد. صد جان دیگر هم که داشته باشیم در مقابل عظمت کبریایی خداوند چیزی
ناقابل است . امانتی که خداوند به ماداده ،
بازگرداندن آن که منتی ندارد چون تن و
روان و زندگی و مرگ ماهمه بدست اوست. پس
از خود چیزی نداشته ام که ایثار کنم . عزیزانم تنها وصیت من به شما اینست که همدل
با اسلام و انقلاب شوید و بعد در روز
میعاد درمقابل خداوند شرمسار شوید. پنجم اسفند سال 62
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
