مناجات نامه سردار شهید «علیرضا آملی»
یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ (۲۸) ارْجِعِى إِلَى رَبِّکَ رَاضِیَهً مَّرْضِیَّهً(۲۹) فَادْخُلِى فِى عِبَادِى (۳۰) وَادْخُلِى جَنَّتِى) (سوره والفجر)
هان اى روح آرام یافته!
به سوى پروردگارت بازگرد که تو از او راضى و او از تو راضى است.
پس در زمرۀ بندگان من درآى.
و به بهشت من داخل شو!
خدايا، اينك بنده عاصى، درمانده، خطاكار و پشيمان در پيشگاه جبروتيت و كبرياييت قلم بدست گرفته و شرمنده و خجل استغفار مى كنم كه اى مهربانترين همدم و پناهگاه بى پناهان، اى مولا و صاحب همه ما اگر تا بحال زبانم تو را به يگانگى مى خواند و قلبم محفل كس ديگرى بوده،اگر تابحال در گردابهاى مخوف، سخت بياد تو بودم و در ساحل نجات تو را فراموش كرده ام، اگر چه بر روى زمين تو راه مى رفتم و از نعمات تو روزى خورده ام و.... باز گناه كردم. خدايا حتى پدر و مادرم هم تا برسرمزارم هستند و آنوقت كه سنگ لحد را مى گذارند همه تنهايم مى گذارند.خدايا آنگاه كه همه فراموشم مى كنند، آنگاه كه از سيرت باطنم خبردار شوند و آنگاه كه...
خدايا من آنقدر لياقت لطف و مرحمت تو را نداشته ام. خدايا تا بحال بنده بدى بوده ام و حال از تو ميخواهم بحق مقربان و عزيزان درگاهت، به آبروى آبرومندان پيشگاهت، اينك از تمامى گناهانم درگذری و در اقيانوسهاى بى واسطه ات پاكيزه ام گردانی و توفيق شناخت معرفت، اخلاص، تقوى و ايثار عنايت بفرما، تا آنكه بر نفس عماره فائق آيم و به نفس لوامه و در نهايت در بزرگراه نفس مطمئنه و رجعت بسوى تو برسم.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
